تفاوت های میان طرح صنعتی ناشی از استخدام و طرح صنعتی ناشی از قرارداد


طرح صنعتی یعنی مجموعه ای از خطوط، طرح ، رنگ ، شکل ، ترکیب رنگی یا غیررنگی، دو بعدی یا سه بعدی ، هرگونه نمای داخلی یا خارجی، جزئی یا کلی یک محصول، بسته بندی، پوشش، طرح های چاپی و گرافیکی که به محصول شکل ظاهری خاصی دهد و ویژگی و چهره جدیدی را ارائه دهد که به گونه ای صنعتی قابل اجراء می باشد.به عبارتی ، طرح صنعتی به عنوان خصوصیات مربوط به شکل، ساختار، نقش و تزیینات به کار رفته در یک کالا به واسطه یک فرآیند صنعتی می باشد به گونه ای که در کالای نهایی و تمام شده ایجاد چشم اندازی و جذابیت کند.

در ادامه ثبت کریم خان در خصوص تفاوت های بین طرح صنعتی ناشی از استخدام و طرح صنعتی ناشی از قرارداد برای شما توضیح می دهد.

تفاوت های بین طرح صنعتی ناشی از استخدام و طرح صنعتی ناشی از قرارداد

علاوه بر مورد طرح صنعتی ناشی از استخدام، ممکن است طرح صنعتی طبق سفارش و بر اساس قرارداد پیمانکاری ایجاد گردد.در اینکه در این فرض چه شخصی حق ثبت طرح صنعتی و حقوق ناشی از آن برای چه شخصی است، قوانین ملی کشورها و رویه های معموله در آن ها می تواند متفاوت باشد.طرح صنعتی ناشی از استخدام با طرح صنعتی ناشی از قرارداد متفاوت است ؛ اگرچه ممکن است احکام مشترک و یکسانی دارد.در خصوص تفاوت ماهیتی این دو نوع قرارداد نظرات مختلف بین حقوقدانان وجود دارد که خلاصه آن ها به شرح ذیل می باشد :

  1. در صورتی که طراح بر اساس زمان و مدتی که در اختیار کارفرما قرار داده است از او مزد می گیرد ، قرارداد استخدامی خواهد بود و در صورتی که براساس کار و موضوعی که تعهد به انجام آن گردیده است از کارفرما مبلغی دریافت می کند، پیمانکاری و سفارش خواهد بود.
  2. دیدگاه دوم این است که در صورتی که نیروی کار در اختیار کارفرمای حرفه ای قرار داده شود، تا به ضوابط استخدام خواهد بود و در صورتی که کار و خدمتی را به دیگران پیشنهاد می نماید اما براساس قرارداد، در برابر شخص یا اشخاص تعهد به اجرای آن را می کند ، پیمانکاری خواهد بود.
  3. بر مبنای سومین نظر اساس تفاوت در استقلال پیمانکار و عدم آن در مستخدم می باشد.لازم به ذکر است که پیمانکار در شیوه انجام تعهدی که کرده و حتی تعطیلات جزیی میان دوره ای و میزان نیروی کار و کم و کیف آلات و ابزار و محیط کار براساس تشخیص خود عمل می نماید در حالیکه شخص استخدام شده از جهات یاد شده از کارفرما تبعیت می کند.

در قانون تصویب شده در سال 1386 و طبق ماده ( 5 ) آن، مقنن بر خلاف بین ماهوی میان اختراع ناشی از استخدام و اختراع ناشی از قرارداد احکام آن ها را مشابه فرض نموده است. برابر بند ( ه ) ماده ( 5 ) قانون که طبق ماده 23 قانون، قابل تسری به طرح های صنعتی نیز می باشد، چنانچه اختراع ناشی از استخدام یا قرارداد باشد، حقوق مادی آن متعلق به کارفرما خواهد بود، مگر آنکه خلاف آن در قرارداد شرط شده باشد.

نظر به مراتب فوق و مفاد قانون تصویب شده در سال 1386 و دیگر قوانین و مقررات مرتبط قید نکات ذیل الزامی می باشد :

  1. احکام طرح صنعتی ناشی از استخدام و طرح صنعتی ناشی از قرارداد علیرغم تفاوت ماهوی، مشابه فرض شده است. در صورتی که طرح صنعتی ناشی از قرارداد باشد، حقوق مادی آن متعلق به کارفرما می باشد مگر آنکه خلاف آن در قرارداد شرط شده باشد.
  2. حقوق معنوی طراح در هر حال متعلق به اوست و متقاضی ثبت تکلیف دارد نام طراح را در اظهارنامه قید کند.
  3. با توجه به بند ( ب ) ماده 6 قانون حمایت از پدید آورندگان نرم افزارهای رایانه ای، در صورتی که هدف از انعقاد قرارداد، پدید آوردن نرم افزار مورد نظر باشد یا بوجود آوردن آن جزو موضوع قرارداد باشد، حقوق مادی مربوط به کارفرما می باشد ، مگر اینکه در قرارداد به صورت دیگری پیش بینی شده باشد.
  4. بهتر است مثل طرح صنعتی ناشی از استخدام، مقررات و احکام مربوط به طرح صنعتی ناشی از قرارداد نیز صراحتاً در مجموعه قوانین و مقررات مربوط پیش بینی شود تا از بروز اختلاف و طرح دعاوی مختلف در مراجع قضایی جلوگیری گردد.رک

دیدگاهی یافت نشد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *