انواع شرکت های تجاری
ثبت کریم خان در این مقاله در خصوص انواع شرکت های تجاری سخن می گوید.
براساس ماده 20 قانون تجارت ایران شرکت های تجاری 7 نوع است:
- شرکت با مسئولیت محدود
- شرکت تضامنی
- شرکت مختلط غیر سهامی
- شرکت مختلط سهامی
- شرکت نسبی
- شرکت تعاونی تولید و مصرف
حال این سوال به وجود می آید که چرا شرکت های تجاری به انواع مختلفی تقسیم شده اند ؟ آیا فعالیت های تجاری نمی توانست فقط در قالب یک نوع شرکت انجام شود؟
شرکت های تجاری ، مثل هر پدیده اجتماعی دیگر ، براساس ضرورت و نیاز اجتماع ابتدا به صورت ابتدایی و ناقص به وجود آمده و سپس بر اساس مقتضیات و موارد مختلف راه تکامل را طی کرده و انواع مختلفی دارند. حتی شرکت تجاری در معنی امروزی که شخصیت حقوقی دارد نیز خیلی دیر به وجود آمده است ، در حالی که امر تجارت میان چند نفر به شکل مشارکت در معنی تودیع مبلغی سرمایه به شکل شرکت برای کارهای تجاری و برای تقسیم سود و زیان احتمالی از دیر باز وجود داشته است اما شرکت در تعریفی که امروزه از آن شده است ، البته به صورت ابتدایی ، از قرن 12 به بعد پیدایش یافته است.
پیدایش اولین شرکت در عالم تجارت به شرکت سهامی باز می گردد سپس شرکت های تضامنی پیدایش یافتند و بالاخره دیگر شرکت ها به مرور زمان پیدایش یافتند.دلیل تنوع در شرکت ها صرفاَ یک ضرورت اجتماعی و تجاری می باشد.اگر چه شرکت های تجاری بر اساس قوانین تجاری شرکت ها به انواع مختلف تقسیم شده است و ما با توجه به تقسیم بندی قانونی انواع آن ها را از یکدیگر تشخیص می دهیم . با این حال باید یادآوری شویم که قوانین هیچ گاه چیزی را بدون سابقه و ضرورت اجتماعی اختراع و ابتکار نمی کنند بلکه قانون همیشه بر یک ضرورت اجتماعی جامه حقوقی مناسب می پوشاند تا آنچه در جامعه به شکل آزاد و براساس عرف و عادت شکل گرفته براساس ضوابط قانونی می باشد.
طبق همین مقتضیات ، در تشکیل بعضی شرکت ها تنها ملاحظات سرمایه ای در نظر بوده است و موسسین در ابتدا منحصراَ جذب سرمایه را مورد توجه قرار داده اند و اینکه چه شخصی سرمایه را در شرکت بگذارد برایشان اهمیتی ندارد. از اینجا پیدایش شرکت های سهامی آغاز شده است. در مراحل بعدی شرکا به اهمیت اعتباری تجار پی برده و خواستار اعتبار شرکت خود بوده اند تا مردم اعتماد بیشتری به آن ها داشته و با اطمینان بیشتری با آن ها معامله کنند و با تکیه به اعتبار شرکا ترسی از ورشکستگی شرکت نداشته باشند. در این صورت شرکت های تضامنی به وجود آمده است.
بنابراین ، ضروریات اجتماعی و هدف موسسین و نوع امتیازاتی موسسین که در تشکیل شرکت های تجاری در نظر داشته اند باعث شده است که شرکت های گوناگونی تاسیس گردند که با بررسی آن ها ، دلایل وجود آن ها هم مشخص می شود.مقتضیات مورد نظر باز هم به تقسیمات معمول اکتفا نکرده و در داخل تقسیمات عمومی باز هم تقسیمات دیگری را در نظر گرفته است.بعنوان مثال شرکت های سهامی به شرکت های سهامی عام و خاص و شرکت های مختلط به شرکت های مختلط سهامی و غیر سهامی تقسیم شده اند.
- شرکت های تجاری را ، صرف نظر از تقسیم بندی قانونی ، به طور کلی از نظر عنصر اساسی تشکیل دهنده شرکت یا مورد نظر موسسین به شرکت های سرمایه ، شرکت های شخص و شرکت های مختلط و تعاونی تقسیم می کنند.
- در شرکت های سرمایه ، اصولاَ و در درجه اول سرمایه مورد نظر می باشد و شخصیت شرکا ( از نظر تجاری ) حائز اهمیت نیست. بنابراین اولاَ لزومی ندارد که شرکا شخصاَ شناخته شوند و ثانیاَ ورشکستگی شرکت جز به میزان سهام شرکاء در شرکت ، تسری به سرمایه شخصی آنان پیدا نمی کند و ارتباط به شرکا ندارد.
- در شرکت های شخص ، بر عکس ، شخصیت سرمایه گذاران در درجه اول اهمیت است و شریک در این نوع شرکت ها ، نه تنها با سرمایه خود در شرکت ، بلکه با تمام دارایی شخصی خود ، مسئول دیون و قروض شرکت خواهد بود ، بنابراین اولاَ شریک باید اعتبار شخصی داشته باشد ثانیاَ نقل و انتقال سهم الشرکه یک شریک ، تابع شرایط و ضوابط مشکلی است ثالثاَ مسئولیت شرکا نامحدود و در برخی از آن ها تضامنی می باشد.
- در واقع در شرکت های شخص، تنها این سرمایه شریک در شرکت نمی باشد که جوابگوی بدهی های شرکت است بله خود شریک است با کلیه دارایی خود اعم از سرمایه او در شرکت و یا دارایی او در خارج از شرکت. شرکت های تضامنی و نسبی از این نوع هستند.
- شرکت های مختلط ، تشکیل شده از شرکای ضامن و غیر ضامن . شرکای ضامن دارای مسئولیت نامحدود و تضامنی می باشند، در حالی که شرکای غیر ضامن تنها در حدود سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و دیون شرکت می باشند.
- در شرکت های تعاونی جنبه انتفاعی آن لحاظ نشده و هدف بیشتر حذف واسطه های بی مورد بین تولید کننده و مصرف کننده می باشد.
دیدگاهی یافت نشد