شرحی از اختراع و حق اختراع
طی این نوشتار قصد داریم علاوه بر تعریف اختراع و حق اختراع نکاتی را نیز در رابطه با ورقه اختراع بیان نماییم.خاطر نشان می شویم اگر قصد دارید اختراع خود را به ثبت برسانید می توانید این امر را به کارشناسان موسسه ی حقوقی ثبت شرکت کریم خان بسپارید، برای این کار می توانید از طریق شماره های مذکور در وبسایت تخصصی ما با مشاوران این مجموعه در ارتباط باشید. همانگونه که در دیگر مقالات مرتبط با موضوع این مقاله بیان نمودیم، اختراع (INVENTION)، عبارت است از طرح ریزی مربوط به تهیه و تولید یک وسیله یا محصول جدیدی که در صنعت، کشاورزی، بازرگانی و غیره کاربرد دارد. به عنوان مثال اتومبیل، هواپیما، یخچال، تلویزیون و از این قبیل، نوعی اختراع به شمار می روند.
قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری که در تاریخ 7 / 8 / 1386 تصویب شده است در ماده ی 1 در این خصوص مقرر نموده است : اختراع حاصل فکر فرد یا افراد می باشد که برای اولین بار فرآیند یا فرآورده ای خاص را ارائه می نماید و مشکلی را در یک حرفه، فن، فناوری، صنعت و از این قبیل رفع می نماید.
عناصر تعریف و مراتب مختلف اختراع به شرح ذیل می باشد:
- طرح ریزی یک وسیله و یک محصول جدید که در واقع حاصل فکر،ابتکار و خلاقیت مالک آن می باشد.
- این مرحله، مرحله ی ساخت آن می باشد که برای تحقق این مرحله می بایست اختراع قابلیت انتقال از فکر به عمل و پیاده سازی را داشته باشد. لازم به ذکر است که امکان دارد این مرحله توسط صاحب فکر(مخترع) و یا فرد دیگری انجام گیرد.
- با اینکه در قانون صرفا به “شعب مختلف صنعتی یا فلاحتی” اشاره شده است اما اصولا نباید این قید،قید حصری باشد و می بایست آن را به عنوان تمثیل محسوب نمود. لذا ممکن است اختراع در هر زمینه ای به حقیقت بپیوندد.
- اختراع می بایست جدید باشد و فاقد سابقه باشد، در غیر این صورت اختراع نبوده بلکه شبیه سازی به شمار می رود.
مطابق با قانون، اختراعی قابل ثبت می باشد که شامل ابتکار جدید بوده و کاربرد صنعتی داشته باشد. ابتکار جدید به چیزی اطلاق می گردد که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته باشد و برای دارنده ی مهارت عادی در فن مذبور معلوم و شناخته شده نباشد و از نظر صنعتی، اختراعی کاربردی به شمار می رود که قابلیت ساخت یا استعمال در رشته ای از صنعت را داشته باشد. منظور از صنعت ، معنای وسیع آن می باشد و شامل مواردی مانند صنایع دستی، کشاورزی، ماهیگیری و خدمات نیز می گردد.
منظور از حق اختراع و ورقه ی اختراع چیست؟ برای پاسخ به این سوال تا انتهای این مطلب با ثبت شرکت کریمخان همراه باشید.
حق اختراع
حق اختراع عبارت است از حق انحصاری که هر مخترع برای مدت زمان محدودی جهت استفاده ی انحصاری از اختراع خویش دارد. حق اختراع حاصل زحمت، کار و فعالیت مخترع می باشد، به این علت که محصول جدیدی را به بازار عرضه نموده است. البته همان گونه که بیان شد، اختراع می بایست از نظر اقتصادی و عملی بلافاصله قابل استفاده باشد، به این علت که قوانین علمی که امکان دارد سپس سرآغاز نتایج مهمی شوند از نظر مادی فاقد ارزش اقتصادی می باشند. افزون بر آن اختراع می بایست تازگی داشته باشد و پیش از آن شناخته نشده باشد، چون در این صورت هر شخصی می تواند آن را مورد استفاده قرار داد و افراد نمی توانند اکتشافات پیشین را به عنوان اختراع در انحصار قرار دهند. در این خصوص، در ماده ی 26 قانون ثبت علائم و اختراعات ایران بیان شده است : ” هر نوع اکتشاف یا اختراع جدید در شعب مختلف صنعتی یا فلاحتی به کاشف یا مخترع آن اختراع حق انحصاری می دهد که بر اساس شرایط و در مدت مشخص شده در این قانون از اکتشاف یا اختراع خود استفاده کنند، منوط بر اینکه اکتشاف یا اختراع مذکور بر اساس قوانین و مقررات این قانون در اداره ی ثبت اسناد تهران ثبت شده باشد”.
مدت زمان حق استفاده ی انحصاری از اختراع در تمام کشورها به یک میزان نیست و بیشتر بین 16 الی 20 سال می باشد. بر اساس قوانین ایران، مدت زمان اعتبار ورقه ی اختراع به درخواست مخترع می تواند 10،15 یا حداکثر 20 سال باشد، که این مدت مذکور به صورت صریح در ورقه ی اختراع درج می گردد. در این صورت مخترع یا قائم مقام قانونی وی نسبت به ساخت یا فروش اعمال و یا استفاده از اختراع خود دارای حق انحصاری می باشد.
ورقه اختراع چیست؟
ورقه ی اختراع سندی می باشد که در راستای بهره برداری انحصاری از اختراع برای مدت زمان محدودی به مخترع داده می شود تا رقبای او نتوانند از اختراع وی جهت تهیه و فروش محصولات سوء استفاده کنند. لازم به بیان است مدت اعتبار ورقه ی اختراع از تاریخ ارائه ی اظهارنامه محاسبه می شود.
شخصی که حق استفاده انحصاری از اختراع را دارد می بایست هر سال با پرداخت حق الثبتی به صندوق ثبت، علاقه ی خود را جهت ادامه ی انحصاری بودن اختراع اعلام نمایند و در صورتی که در مهلت مشخص شده حق الثبت مربوط را پرداخت نکند اماره ای جهت انصراف مخترع می باشد و پس از آن هر فردی می تواند از آن استفاده نماید، منتهی بدان جهت که حقی ضایع نگردد، برای مخترع یک مهلت سه ماهه در نظر گرفته شده است که ثبت آن را تجدید نماید و همچنین سه ماه دیگر نیز به عنوان آخرین مهلت مشخص نموده اند که هر زمانی که در این مدت دو برابر حق الثبت معین شده را پرداخت نماید، قانون مجددا از حق انحصاری وی حمایت خواهد نمود، در غیر این صورت پس از انقضای آن شش ماه، اختراع باطل می گردد و کلیه ی افراد حق دارند از آن استفاده نمایند.
دیدگاهی یافت نشد