نکاتی در باب نقض غیرمستقیم حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی
در این مقاله با ثبت کریم خان همراه باشید تا نکاتی در خصوص نقض غیرمستقیم حقوق ناشی از ثبت طرح صنعتی را به شما ارائه دهیم.براساس ماده 20 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری ایران تصویب شده در سال 1386 ، ” هر گونه ترکیب خطوط یا رنگ ها و هر گونه شکل سه بعدی با خطوط، رنگ ها و یا بدون آن، به گونه ای که ترکیب یا شکل یک فرآورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی را تغییر دهد طرح صنعتی است”. در یک طرح صنعتی تنها دسترسی به یک نتیجه فنی بدون تغییر ظاهری مشمول حمایت از این قانون نیست.
به عبارتی طرح صنعتی به معنای ویژگی های مربوط به شکل، ساختار، نقش و تزیینات به کار رفته در یک کالا به واسطه یک فرایند صنعتی می باشد به گونه ای که در کالای نهایی ( کالایی که مراحل ساختش به اتمام رسیده است ) جذابیت به وجود آورد.
مثل اختراعات در صورتی که طرح های صنعتی براساس قانون در کشور ثبت شود ، صاحب آن می تواند اشخاص ثالث را از نسخه برداری غیرمجاز یا تقلید طرح ثبت شده منع نماید. در حقیقت ، حمایت از یک طرح در قالب ثبت آن می تواند از تقلید و نسخه برداری غیرمجاز آن به وسیله رقبا جلوگیری بعمل آورد و این امر سبب می شود که موضع رقابتی طراح یا صاحب محصول تقویت شود و بدین طریق بتواند از بازگشت مالی سرمایه گذاری انجام شده اطمینان یابد.بدین ترتیب، طراح که طرح صنعتی را براساس قانون ثبت کند مجاز است از هر تقلید و نسخه برداری جلوگیری بعمل آورد و بر پایه آن می تواند علیه ناقضین حقوق خود به مراجع مربوطه قضایی شکایت نماید.
مصادیق حقوق انحصاری ناشی از ثبت طرح صنعتی در قوانین ملی کشورها پیش بینی گشته است.در قانون ایران همان گونه که در بند ( ب ) ماده 28 قانون مصوب 1386آمده است ، حقوق انحصاری ناشی از ثبت طرح صنعتی عبارتند از :
- ساخت : صاحب طرح صنعتی به ثبت رسیده می تواند دیگران را از ساخت هر محصولی که طرح او در آن استفاده است جلوگیری بعمل آورد.
- فروش : حق فروش نیاز به کسب اجازه از صاحب طرح دارد.
- حق واردات : با توجه به حق مذکور صاحب طرح می تواند مانع ورود کالاهایی گردد که بدون اجازه او و با استفاده از طرح او ساخته شده و به کشور وارد گشته است.
لذا در صورتی که شخصی بدون اجازه مالک طرح صنعتی هر یک از کارهای فوق را انجام دهد یا کاری انجام دهد که عادتاَ موجبات تجاوز آینده را فراهم نماید ، در دادگاه قابل پیگیری می باشد.لازم به ذکر است، قانون تصویب شده در سال 1386 ایران مثل قوانین ملی بسیاری از کشورها در کنار حقوق مالی طراح برای او حقوق معنوی که حق قید نام او در گواهینامه طرح صنعتی می باشد پیش بینی نموده است؛ که از نظر اینکه این نوع حقوق معرف و تجلی شخصیت خالق طرح می باشد و وابستگی شدیدی با شخصیت طراح دارد، غیرقابل انتقال و دائمی معرفی شده است.
دیدگاهی یافت نشد