نکاتی در خصوص انتقال حق بهره برداری ثبت طرح صنعتی
قرارداد حق بهره برداری از طرح صنعتی جز طرح های قانونی است که در تحت نظارت آن مالک طرح صنعتی حق بهره برداری از طرح صنعتی خود را به دیگری میبخشند.بنابراین که طراح در عین حفظ مالکیت خود بر طرح صنعتی ،حق بهره برداری از آن را به شخص ثالث می بخشد.این قرارداد میبایست در اداره مالکیت صنعتی به ثبت رسید باشد و زمانی که قرارداد حق بهره برداری در اداره مالکیت صنعتی به ثبت نرسیده باشد ، تنها با دو جانب قرارداد تاثیر دارد و هرنوع اثر آن نسبت به اشخاص ثالث به شرط ثبت قرارداد در اداره مالکیت صنعتی است . تاثیر این گونه مسئولیت ها ایضاً به شرح زیر میتواند باشد:
- قرارداد حق بهره برداری با مد نظر گرفتن اینکه طراح، طرح صنعتی خود را به غیر انتقال داده باشد، دارای اعتبار است. در صورتی که در قرارداد حق بهره برداری مالکیت بر طرح صنعتی برای واگذار کننده مصون خواهد بود ؛ بنابراین در زمانی که او طرح صنعتی را بعد از بستن قرارداد حق بهره برداری به شخص ثالث انتقال دهد هیچ آسیبی به حقوق قراردادی جواز دریافت کننده وارد نخواهد شد.
- دهنده جواز بدون دریافت موافقت از جواز دریافت کننده حق انصراف از طرح صنعتی را ندارد. بعد از ثبت طرح صنعتی صاحب می تواند در پی تقاضایی کتبی به اداره مالکیت صنعتی از طرح صنعتی ثبت شده انصراف دهد.طبق مطالب بالا مادامی که مالک طرح صنعتی اقدام به بستن قرارداد حق بهره برداری با شخص ثالث نماید، بدون اجازه شخص امکان انصراف از طرح ثبت شده را ندارد و بی شک میبایست موافقت او را جهت انصراف احراز کند.
- مجوز دریافت کننده تحت مواردی بعد از بستن قرارداد حق بهره برداری می تواند نسبت به پیگیری ناقض حقوق حاصل از ثبت طرح صنعتی مبادرت کند . به بیان دیگر اگرچه بعد از بستن قرارداد حق بهره برداری مالکیت بر طرح همچنان منسوب به مجوز دهنده است ولی تحت مواردی مجوز دریافت کننده می تواند نسبت به پیرو اداری و قضایی ناقضین حقوق منحصراً حاصل از ثبت طرح صنعتی مبادرت کند و به نام خود اقدام به طرح فراخوان دهد.شایان ذکر است قرارداد حق بهره برداری پیش از ثبت در اداره مالکیت صنعتی و حتی اگر در اداره مالکیت صنعتی به ثبت نرسد، در رابطه با دو طرف قرارداد معتبر است.
افزون بر ملزم بودن ثبت قرارداد حق بهره برداری طرح صنعتی در اداره مرتبط ، در قانون ملی کشورها به تایید رسیده است که قرارداد مذکور به شکل کتبی باشد که یکی از امتیازات این کار می تواند فرصتی اثبات قرارداد در صورت امتناع آن باشد.
مطلبی دیگر که در قرارداد های حق بهره برداری از ارزش بالایی بهره برده مرتبط با شرط یا شروطی است که جواز دهنده می تواند در قرارداد افزایش دهد . جواز دهنده قادرنمیباشد در رابطه با طرح صنعتی عنوان قرارداد یا حوزه های تجاری آن محدودیت هایی را در طرح شرط یا شروط مشخص کند که بیرون از حقوق منحصری خود باشد یا جهت نگه داری حقوق ذکر شده ملزم نمیباشد؛
به بیان دیگر جواز دهنده فقط در حیطه حقوق منحصری خود که به سبب ثبت طرح صنعتی احراز می کند و یا جهت نگه داری و تهیه حقوق مذکور می تواند محدودیت هایی را به مجوز دریافت کننده تکلیف نماید. بدین معنی که مادامی که شرط یا شروط تکلیف شده بیرون از حیطه های مذکور باشد مجوز دریافت می تواند به مرجع قضایی جهت فسخ آن ها مبادرت کند .با دقت با مطالب فوق که جواز دهنده می تواند در رابطه با زمان قرارداد ،زمینه جغرافیایی آن، چگونگی یا مقدار محصولی که طرح صنعتی در آن واضح شده است، شرایطی را در قرارداد اضافه کنند.
این درحالی است مذکور شده می تواند به سبب قرارداد مجوز دریافت را موظف کند که از مبادرت به هرنوع کاری که به ثبت طرح صنعتی خسارت و صدمه برساند جلوگیری کند.
مورد قابل اشاره این است که آیا جواز دهنده از دید اعطای مجوز قادر است مجوز بهره بردن از طرح صنعتی را به فرد دیگری هم اعطا کند ؟
مشخص است که اگر در قرارداد حق بهره برداری اعطای مجوز به غیر ممانعت نشده باشد ، جواز دهنده توانایی اینکه بهره برداری از طرح صنعتی ثبت شده را به غیر هم اعطاء کند و با اینکه اعطای مجوز به غیر خود هم از آن بهره ببرد کند.
اگر اعطای مجوز به شکل منحصری باشد در این حالت جواز دهنده اجازه اعطای مجوز به شخص ثالث را ندارد و خود هم قادر نمیباشد از طرح صنعتی عنوان قرارداد بهره برداری کند،تنها در حالی که عکس آن در قرارداد قید شده باشد. این در حالی است احتمال دارد که قرارداد حق بهره برداری فقط جهت زمان مشخص شده ی یا جهت کالاهای مشخص شده و یا زمینه ی جغرافیایی مشخص باشد که در این صورت تنها در زمینه های ذکر شده دارای محدودیت است و دربیرون از آن ها منحصری تفسیر نخواهد شد.
واگذاری گیرنده نیز در قراردادهای حق بهره برداری دارای حقوقی است که اعم از این حقوق را می تواند اجرای تمامی عملکرد دانست که در حیطه حقوق منحصری اجازه دهنده است مگر اینکه در قرارداد برعکس آن شرط شده باشد،مانند اینکه شرط شود که اجازه دریافت کننده تنها می تواند در زمینه ی جغرافیایی خاصی فعالیت کند یا از میان نمونه ها حقوق منحصری به طور مثال تنها حق ساخت محصول را دارا باشد .درحالی است که او می تواند نسبت به تمدید طرح صنعتی تحت موارد مبادرت کند. جواز دریافت کننده نمی تواند اقدام به بخشیدن حق بهره برداری به غیری نماید فقط درحالی که در قراردا از چنین اجازه ای بهره مند باشند.
مادامی که گواهینامه طرح صنعتی به سبب دستور مرجع صلاحیت دار فسخ گردد، این فسخ اثری در قرارداد حق بهره برداری خواهد بود و سبب آن نخواهد شد که حق امتیاز استرداد شود مگر اینکه جواز دریافت کننده از قرارداد بهره ی موثری نکرده باشد که در این زمان می توان حق امتیاز را پس داد.در قوانین مصوب 1386 ایران و آیین نامه مرتبط ، قوانین و احکامی در رابطه با قرارداد حق بهره برداری آمده است.
به سبب ماده 50 قانون مصوب 1386، قرارداد حق بهره برداری از طرح های صنعتی ثبت شده میبایست به اداره مالکیت صنعتی ارائه شود . اداره مالکیت صنعتی،محتوایی قرارداد را به شکل محرمانه نگه داری ولی حق بهره برداری را درج و آگهی می کند. تاثیر این نوع قراردادها نسبت به اشخاص ثالث مشروط به رعایت فوق است.در آیین نامه مصوب 1387 رئیس قوه قضاییه، جزییات بیشتری در رابطه با قراردادهای اجازه بهره برداری آمده است.به موجب ماده 94 آیین نامه، در شرایط که صاحب طرح حق بهره برداری از طرح را به غیر واگذار کند، مدارک و اسناد رسمی مثبت این حق میبایست برای ثبت در دفتر مرتبط، به مرجع ثبت تسلیم شود.
در این دید مرجع ثبت، محتوای مجوز را به شکل محرمانه نگه داری ،درحالی که حق بهره برداری را ثبت و آگهی می کند.به سبب تبصره زیر ماده مذکور ،مراحل لغو یا اتمام قبل از مهلت مجوز بهره برداری درزمانی که در حیطه متن قرارداد و طبق با قانون و مقررات باشد، هم به سبب قوانین این ماده با اجرای تغییرات مورد نیاز، قابل ثبت خواهد بود.با دقت به تبصره زیر ماده 97، انصراف مالک طرح صنعتی از حقوق خود نسبت به طرح صنعتی ثبت شده منوط به این است که بهره برداری از طرح صنعتی، در صورتی که ثبت آن با اعتبار است، به غیر انتقال داده نشده باشد.
با اشاره به تبصره بالا ، واضح است که اگر چه انصراف از طرح صنعتی ثبت شده اعم از حقوق صاحب و صاحبین طرح ثبت شده می باشد در حالی که مادامی که قرارداد حق بهره برداری از طرح صنعتی به وسیله صاحب یا صاحبین طرح با شخص سوم بسته شده باشد و این قرارداد در صورتی که ثبت طرح اعتبارداشته باشد ، بسته شده باشد، صاحب یا صاحبین قادر نمی باشند از حق خود در رابطه با انصراف از طرح صنعتی بهره ببرد و میبایست درباب مورد از مجوز دریافت کننده اجازه بگیرد و موافقت او را بدست آورد.
همان طور که با توجه به ماده 98 آیین نامه، در زمانی که اعطاء حق بهره برداری،لغو و اتمام قبل از مهلت مجوز بهره برداری در بیرون از کشور انجام شده باشد، اصل یا رونوشت گواهی سند مرتبط که در آن شماره و زمان ثبت طرح صنعتی در کشورما ذکر و به تصویب نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران رسیده باشد ، علت اعطاء حق بهره برداری ، لغو و اتمام قبل از مهلت مجوز بهره برداری جهت ثبت آن در کشور خواهد بود.
همچنین که در ماده 99 آیین نامه مصوب 1387 رئیس قوه قضاییه آمده است ،تمام تغییرات و واگذاری ها یا لغو یا اتمام و یا انصراف از طرح صنعتی ثبت شده در صفحه مخصوص مرتبط به ثبت طرح صنعتی ، ثبت و در پشت گواهی نامه طرح صنعتی مندرج شود و جز در مورد تغییر آدرس ، به هزینه ذی نفع طی 30 روز از زمان ثبت در روزنامه رسمی آگهی می شود ، موارد نام برده تا هنگامی که به ثبت نرسیده اند، در برابر اشخاص سوم قابل اتکا نمی باشند . ثبت آن ها مشروط به پرداخت هزینه های تنظیم در جدول هزینه ها و در زمان لازم هزینه انتشار آگهی مربوط خواهد بود.
با نگاه کردن به ماده 178 آیین نامه، اعطاء حق بهره برداری به سبب سند رسمی اجرا میشود . دفتر خانه اسناد رسمی پیش از ارائه سند مربوط ، نسبت به آخرین شرایط اظهارنامه مورد نظر یا طرح صنعتی ثبت شده، از حیث تمدید ، تغییر ، واگذاری ، صدور حق بهره برداری و دیگر موارد نیاز از مرجع ثبت پرس و جو می نماید.
با توجه مطالب اشاره شده در موارد فوق ذکر نکاتی ضروری میباشد:
- از قبیل حقوق منحصری مرتبط ثبت طرح صنعتی ، حق بستن قرارداد حق بهره برداری با اشخاص سوم از طرف صاحب و صاحبین طرح صنعتی است.
- قرارداد حق بهره برداری در رابطه با طرح صنعتی ثبت شده و در حالی که نسبت به اظهارنامه مربوط قابل بستن است . به بیان دیگر پس از ثبت اظهارنامه مرتبط به ثبت طرح صنعتی می توان نسبت به آن اقدام به بستن قرارداد حق بهره برداری با اشخاص سوم نمود و بستن قرارداد مذکور فقط پس از ثبت طرح در اداره ثبت طرح صنعتی نمی باشد.
- قرارداد حق بهره برداری میبایست در مرجع ثبت به ثبت برسد و در این هدف ذینفع میبایست مدارک و اسناد رسمی مثبت این اجازه را به اداره ثبت فرستاده شود و اداره مذکور پس از ثبت آن را آگهی می کند.
- مرجع ثبت وظیفه دارد محتوایی قرارداد را محرمانه بداند.
- اگرچه قرارداد حق بهره برداری برای دو طرف قرارداد پیش از ثبت قرارداد در دفتر ثبت و حتی در صورت نبود ثبت آن در اداره، اعتبار دار و ملزم به اجراس زیرا تا درصورتی که قرارداد مذکور در اداره ثبت به ثبت نرسد نسبت به اشخاص سوم فاقد اعتبار خواهد بود.
- احتمال دارد قرارداد حق بهره برداری پیش از خاتمه قرارداد لغو گردد در این زمان لغو قرارداد هم میبایست در مرجع ثبت به ثبت برسد؛ به بیان دیگر لغو یا اتمام قرارداد حق بهره برداری پیش از انقضا و اتمام قرارداد میبایست در مرجع ثبت به ثبت برسد و در صورت ثبت نشدن نسبت به اشخاص سوم اعتبار نخواهد داشت.
مسلماً همان طور که در تبصره زیر ماده 94 آیین نامه آمده است ،لغو یا اتمام قرارداد باید در حیطه متن قرارداد و طبق با قانون و مقررات مرتبط باشد تا قابل ثبت در مرجع ثبت باشد و در غیر این زمان با توجه به آثار آن برای طرفین قرارداد به ویژه برای اشخاص ثالث مرجع ثبت تکلیفی در رابطه با فسخ آن ندارد ؛ به عبارت دیگر مرجع ثبت در صورتی فسخ یا خاتمه پیش از موعد قرارداد حق بهره برداری را ثبت می کند که مطابق با قانون و مقررات و در حیطه قرارداد بسته باشد. - صاحب یا دارنده طرح صنعتی ثبت شده پیش از انقضای قرارداد حق بهره برداری نمی تواند نسبت به آن انصراف دهد و باید در مورد موافقت مجوز دریافت را دریافت کند.
- اعطاء حق بهره برداری یا لغو و اتمام قبل از مهلت آن مادامی که در بیرون از کشور صورت گرفته باشد، اصل یا رونوشت گواهی سند میبایست به تصویب نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران برسد و این علت اعطاء مجوز بهره برداری یا لغو و اتمام قبل از مهلت آن در کشور ما خواهد بود.
- تمامی تغییرات و واگذاری یا لغو و اتمام ، به هزینه ذینفع طی 30 روز از زمان ثبت ، در روزنامه رسمی آگهی می شود.
- بستن قرارداد حق بهره برداری میبایست در دفتر اسناد رسمی صورت گیرد. دفتر خانه اسناد رسمی پیش از ثبت وظیفه دارد وضعیت طرح را از مرجع ثبت سوال کند.
- در آیین نامه مصوب 1387 رئیس قوه قضاییه و در رابطه با اینکه قرارداد حق بهره برداری بسته میان مالک طرح صنعتی و مجوز دریافت کننده به شکل منحصری است یا غیرانحصاری برعکس علامت تنظیم شده ای نیامده است. شاید بتوان از شرط های تنطیم شده در ماده 141 آیین نامه در باب مورد هم بهره برده.
به موجب ماده 141 آیین نامه، صاحب علامت می تواند حق بهره برداری از علامت ثبت شده خود را به هرصورتی قانونی به غیر اعطاء نماید، در مجوز بهره برداری همچنین میبایست به صورت واضح به این مورد اشاره شود که آیا اجازه به صورت منحصری صادر می شود یا خیر و هم این که آیا اجازه دریافت کننده اخیر حق اعطای اجازه های بعدی را دارد یا خیر. اگر انحصاری یا غیرانحصاری بودن بهره برداری از علامت در مجوز نام برده نشود هر مجوز بهره برداری که به ثبت می رسد غیرانحصاری تفسیر میشود.
بااشاره به محتوای ماده بالا و مادامی که دستور تنظیم شده در آن را قابل انتقال به قراردادهای حق بهره برداری مرتبط به طرح صنعتی بدانیم باید اشاره کرد که اصل این است که قرارداد غیرانحصاری است مگر اینکه در قرارداد خلاف آن آورده شده باشد.
در آخر یادآور میشویم تمامی خدمات انتقال حق بهره برداری ثبت طرح صنعتی به طور تخصصی در کوتاه ترین زمان ممکن به وسیله مشاوران مجرب موسسه حقوقی ثبت کریم خان عرضه می گردد.
دیدگاهی یافت نشد