چگونه تاسیس شرکت کنیم؟

چگونه تاسیس شرکت کنیم؟


چگونگی تاسیس شرکت

این سوال برای تمام کسانی که قصد تأسیس شرکت را دارند پیش می آید که چگونه شرکت تاسیس کنیم و شرایط تاسیس شرکت به چه گونه است؟

شرکت های تجاری از شخصیت حقوقی برخوردار می باشند. شرکت به عنوان یک شخص حقوقی ،به جز حقوق و تکالیفی که به صورت طبیعی فقط مختص انسان است،امکان برخورداری از تمامی حقوق و تکالیفی که قانون برای افراد قایل است را دارا می باشد.

 

چگونه شرکت تاسیس کنیم؟
تاسیس شرکت

در ذیل ثبت کریم خان انواع شرکت های تجاری را عنوان می نماید ، شرکت های تجارتی یا شرکت های بازرگانی را در هفت گروه تقسیم بندی نموده اند:

  • شرکت سهامی عام
  • شرکت سهامی خاص
  • شرکت با مسوولیت محدود
  • شرکت تضامنی
  • شرکت نسبی
  • شرکت مختلط غیرسهامی
  • شرکت مختلط سهامی

گروه نخست:تاسیس شرکت سهامی خاص

در شرکتهای سهامی خاص کلیه ی سرمایه شرکت فقط از طریق موسسین تامین می گردد.(برخلاف شرکت سهامی عام که تامین سرمایه آن، بخشی توسط موسسین و بخشی دیگر به وسیله ی فروش سهام به مردم می باشد)حداقل سهامداران در این شرکتها 3 نفر است.

حداقل سرمایه در شرکت سهامی خاص،در زمان تاسیس یا بعداَ یک میلیون ریال می باشد.در هنگام تاسیس،موسسین می بایست حداقل سی و پنج درصد سرمایه را به صورت نقدی در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس در نزد بانک،افتتاح و واریز کنند و متعهد پرداخت الباقی سرمایه گردنند.چنانچه کلیه یا بخشی از سرمایه از طریق آورده های غیرنقد تامین گردد می بایست تمامی سرمایه غیرنقدی تادیه شود.مطابق بند دو ماده 20 لایحه اصلاح قانون تجارت، در صورتیکه سرمایه گذاری یکی از موسسین کاملأ به صورت غیرنقد نباشد،لازم است بخش نقدی آن لااقل بالغ بر سی و پنج درصد از سرمایه او باشد.

شرکت سهامی خاص برخلاف شرکت سهامی عام ملزم به تشکیل مجمع موسس نیست اما نظیر شرکت مزبور،در صورت تامین سرمایه از آورده های غیر نقد می بایست کارشناس رسمی وزارت دادگستری آنها را ارزیابی نموده و امکان قبول آن ها با مبلغی بیشتر از ارزیابی کارشناس مذکور نیست.
در ادامه ثبت کریمخان وظایف موسسین جهت تاسیس شرکت سهامی خاص را توضیح می دهد.

وظایف موسسین به منظور تاسیس شرکت سهامی خاص

  • تامین سرمایه شرکت (حداقل مبلغ یک میلیون ریال)
  • تهیه اساسنامه که می بایست توسط تمامی سهامداران امضاء گردد.
  • مشخص نمودن روزنامه کثیرالانتشاری که هر نوع آگهی مربوط به شرکت تا تشکیل نخستین مجمع عمومی عادی،در آن انتشار می یابد.
  • تعیین نخستین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت(اصلی و علی البدل) و قید آن در صورتجلسه ای که می بایست توسط تمامی سهامداران امضاء گردد.مدیران و بازرس یا بازرسان بعدی توسط مجمع عمومی عادی شرکت تعیین می شوند.مدیران بازرس یا بازرسان منتخبه می بایست سمت خود را به صورت کتبی قبول کنند که این قبول سمت دلالت بر تعهد به انجام وظایف و مسئولیت های افراد مذکور دارد.پس از این تاریخ ،شرکت سهامی خاص تشکیل شده محسوب می گردد.

موارد اساسنامه

در میان ارکان شرکتها سهامی ،اساسنامه مهم ترین رکن آن می باشد که چارچوب روابط و تقسیم سود و زیان و چگونگی اداره شرکت در اساسنامه مشخص می گردد.از آنجایی که اساسنامه مطابق نظر موسسین و اکثریت دارندگان سهام می باشد و به جهت اهمیت آن،قانون موضوعات الزام آوری را در آن قید کرده است.
اساسنامه می بایست مشمول موارد ذیل باشد:

نام شرکت-زمینه فعالیت شرکت به صورت مشخص و منجز-مدت شرکت-مرکز اصلی شرکت-مبلغ سرمایه شرکت و مشخص نمودن مقدار آورده های نقدی و غیر نقدی آن به طور مجزا-تعداد سهام و تعیین تعداد سهام بی نام و با نام و مبلغ اسمی آنها-تعداد سهام ممتازه و امتیازات آن سهام(چنانچه ایجاد سهام ممتازه مد نظر باشد).- چگونگی انتقال سهام بانام-نحوه ی انتقال سهام بانام-شیوه ی تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس-در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه،ذکر شرایط و ترتیبات آن-شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه-مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی-قوانین در خصوص حد نصاب مورد نیاز برای تشکیل مجامع عمومی،ترتیب اداره آن ها،چگونگی اخذ رای و اکثریت مورد نیاز به منظور اعتبار تصمیمات آنها و وظایفشان-چگونگی انتخاب مدیران،مدت تصدی آن ها،چگونگی عزل و شرح وظایف آن ها-چگونگی تعیین بازرس یا بازرسین و مدت ماموریت آن ها-مشخص نمودن آغاز و پایان سال مالی و نحوه و موعد تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و چگونگی تقسیم آن-نحوه انحلال و چگونگی تصفیه امور آن

مطالب اظهارنامه

اظهارنامه ای که موسسین برای تاسیس شرکت تکمیل می کنند،باید با قید تاریخ به امضای کلیه آن ها رسیده و مطالب ذیل در آن ذکر شده باشد:

  • نام شرکت
  • هویت کامل موسسین و اقامتگاه آن ها
  • موضوع شرکت
  • مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد به تفکیک
  • تعداد سهام بانام و بی نام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که سهام ممتاز مورد نظر باشد،تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام
  • میزان تعهد هر یک از موسسین و مبلغی که پرداخت کرده اند همراه با شماره حساب و نام بانکی که وجوه پرداختی در آن واریز شده است.همچنین،در خصوص آورده غیر نقد،اوصاف و مشخصات و ارزش آن،به نحوی که بتوان از کم و کیف آورده غیر نقد اطلاع حاصل نمود.
  • مرکز اصلی شرکت
  • مدت شرکت(ماده 57 ل.ا.ق.ت)

گروه دوم:تاسیس شرکت سهامی عام

در شرکت سهامی عام،بخشی از سرمایه توسط موسسین و بخش دیگر به وسیله ی فروش سهام به مردم تامین می گردد.حداقل میزان سرمایه نیز پنج میلیون ریال می باشد.گرچه به موجب ماده 3 لایحه اصلاح قانون تجارت،حداقل تعداد سهامداران سه نفر می باشد اما به تصریح ماده 107 لایحه مزبور ،تعداد افراد عضو در هیات مدیره شرکت سهامی عام اقلا می بایست پنج نفرباشد،در نتیجه عده صاحبان سهام در شرکت سهامی عام حداقل پنج نفر می باشد.در غیر این صورت،مشخص نمودن هیات مدیره که وجود آن جهت ثبت شرکت نیاز است،امکان پذیر نخواهد بود.از آن جهت که لایحه مزبور تصریحی بر این می باشد که بازرسان می بایست از میان سهامداران شرکت انتخاب گردنند و در نتیجه از میان افراد غیرسهامدار انتخاب کرد،می توان تعداد آنان را در حداقل سهامدارانی که وجودشان برای تاسیس شرکت ضروری است لحاظ نکرد.
در ادامه ثبت کریم خان در خصوص اقدامات موسسین توضیحاتی را ذکر می نماید.

اقدامات موسسین

  • به منظور تشکیل شرکت موسسین می بایست جهت موضوعاتی که در حوزه فعالیتهای شرکت می باشد و تحت عنوان ” موضوع شرکت ” در اساسنامه قید خواهد شد،از مراجع ذیربط یا اتحادیه صنفی،مجوز یا پروانه کسب اخذ نمایند.در صورت عدم دریافت مجوز،مراجع ثبت از ثبت شرکت امتناع خواهد ورزید و می بایست جهت تعیین نام شرکت،نظر موافق مرجع ثبت را جلب نماید.
  • لازم است موسسین حداقل بیست درصد سرمایه شرکت را متعهد شده و اقلأ سی و پنج درصد مبلغی را تعهد شده را،در حسابی به نام “شرکت در شرف تاسیس” که در نزد یکی از بانک ها افتتاح می نمایند ،واریز کنند.بعد از آنکه طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام تهیه شد ،آن ها را انضمام اظهارنامه تکمیل شده ، به ” اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی” در تهران و چنانچه در خارج از تهران می باشید ،در مکان هایی که اداره مزبور بر قرار است به آن اداره و در مکان هایی که این اداره برقرار نیست به ” اداره ثبت اسناد و املاک” ارائه نمایند.
  • در صورتیکه بخشی از تعهد موسسین در آورده های غیرنقدی باشد،می بایست عینأ همان یا مدارک مالکیت آن را در نزد بانکی که به منظور پرداخت مبلغ نقدی،افتتاح حساب نموده اند ،بسپارند و بعد از صدور گواهی بانک در این مورد ،به انضمام دیگر ضمائم اظهارنامه،به مرجع ثبت فوق الاشعار تقدیم نمایند.بعد از آنکه مرجع ثبت شرکت اظهارنامه و ضمائم را مورد بررسی قرار داد و مندرجات آن ها با مقررات تطبیق داد ،مجوز انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صدور خواهد نمود. موسسین می توانند آورده های غیرنقدی را متعهد گردنند.به موجب ماده 76 و تبصره ماده 6 لایحه قانون تجارت در شرکت سهامی عام امکان این گونه از تعهد تنها برای موسسین وجود خواهد داشت و پذیره نویسان اجازه سرمایه گذاری به طور غیر نقدی را نخواهند داشت.

گروه سوم:تاسیس شرکت با مسوولیت محدود

مطابق قانون تجارت شرکت با مسئولیت محدود شرکتی می باشد که میان دو یا چند نفر به منظور فعالیتهای تجارتی ایجاد گشته و هر یک از شرکا بی آنکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد،تنها بهرمیزان سرمایه خود در شرکت در قبال قروض و تعهدات شرکت دارای مسئولیت می باشند.

به موجب ماده 96 قانون تجارت”شرکت با مسئولیت محدود،زمانی تاسیس می گردد که کلیه ی سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم و تسلیم شده باشد”.به این مفهوم که در شرکتهای با مسئولیت محدود سرمایه شرکاء می تواند نقدی یا غیر نقدی باشد.

دارا بودن مسئولیت تضامنی شرکاء این اثر را در پی خواهد داشت که در زمان انحلال شرکت هرگاه دارایی آن به منظور پرداخت بدهی های خود کافی نباشد،هر یک از شرکاء به نسبت مبلغی که در زمان تاسیس شرکت برای سهم الشرکه های نقدی مشخص شده،به تنهایی در برابر بدهی های پرداخت نشده شرکت مسئولیت پرداخت خوهد داشت.به عنوان مثال مبلغی که برای سهم الشرکه های غیرنقدی مشخص گردیده معادل یک سوم تمامی سرمایه شرکت باشد،شرکاء نسبت به ثلث الباقی بدهی های شرکت مسئولیت تضامنی خواهند داشت.در چنین حالتی طلبکاران شرکت تنها برای وصول ثلث الباقی طلب امکان مراجعه به شرکاء و وصول آن از دارایی شخصی آنان را دارند.

از آن جهت که در شرکت با مسئولیت محدود شرکاء در قبال بدهی های شرکت دارای هیچ مسئولیتی نمی باشند،می توان نتیجه گرفت که قانون به منظور حفظ حقوق اشخاص ثالث،در خصوص سهم الشرکه های غیرنقدی،از قاعده کلی عدم مسئولیت شرکاء عدول نموده و برای آن ها مسئولیت نه مسئولیت عادی،بلکه مسئولیت تضامنی به شرح ذیل عنوان نموده است:

در خصوص سهم الشرکه های غیرنقدی،باید گفت که اشخاص زیر کلاهبردار به شمر می روند:

  • موسسین و مدیرانی که علی رغم واقعیت،پرداخت کلیه ی سهم الشرکه نقدی و تقویم و ارائه سهم الشرکه غیرنقدی را در اوراق و اسناد لازم جهت ثبت شرکت،اظهار نموده باشند.
  • افرادی که به صورت تقلب کارانه ،سهم الشرکه غیر نقدی را بیشتر از مبلغ واقعی آن تقویم نموده اند.
  • کلاهبردار بودن به این مفهوم است که عمل افراد مزبور” در حکم کلاهبرداری” می باشد و مطابق قانون کلاهبردار مجازات خواهند شد.

در بیان فوق قانون،”افرادی که…”جنبه عمومی دارد،در نتیجه می توان اظهار داشت که بیان فوق،نه تنها شامل موسسین شرکت و مدیران مربوطه می شود،بلکه کارشناسایی که متقلبانه و با سوء نیت،سهم الشرکه غیرنقدی را بیشتر از مبلغ واقعی آن،قیمت گذاری کرده اند نیز شامل این قانون می گردنند و کارشناسان متقلب کلاهبردار به شمار آمده و برابر قانون مجازات خواهند شد.

شرکت نامه و اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود

علاوه بر تنظیم شرکت نامه بین شرکاء در شرکتهای با مسئولیت محدود که الزامی می باشد،داشتن اساسنامه نیز ضروری است.لازم است در شرکتنامه صراحتاَ میزان سهم الشرکه های غیر نقدی هر یک از شرکاء قید گردد.

مطابق قانون ثبت اسناد و املاک،ثبت شرکتنامه اجباری بوده و همچنین به موجب نظامنامه مزبور،شرکت تجارتی می بایست بر اساس سند رسمی تشکیل گردد.معمولأ موسسین شرکتنامه را بدواَ میان خود به صورت سند عادی تنظیم می نمایند و بعد ورقه ای را که عبارت”شرکت نامه رسمی”در بالای آن ذکر شده را از مرجع ثبت اخذ و بعد از کامل نمودن به انضمام دیگر مدارک،به مرجع مزبور ارائه می کنند.در شرکت نامه می بایست میزان سهم الشرکه های غیر نقدی قید گشته باشد.شرکاء تنها تا میزان سهم الشرکه های غیر نقدی که در زمان تاسیس شرکت مشخص گردیده در برابر اشخاص ثالث دارای مسئولیت تضامنی می باشند.مرور زمان دعاوی ناشی از قوانین مذکور ،مدت ده سال از تاریخ تشکیل شرکت می باشد.

شرکت با مسئولیت محدود به غیر از شرکتنامه می بایست اساسنامه نیز داشته باشد.اساسنامه شامل قوانین و نحوه عمل و سرمایه و موضوع و مدت شرکت بوده و نمایانگر قوانین مربوط به مجامع عمومی و اختیارات و وظایف مدیران،حداکثر مورد نیاز جهت تصمیم گیری شرکا و میزان حق رای و بهره وری آن ها از سود شرکت و… است و می توان گفت اساسنامه قراردادی است که در آن نحوه اداره شرکت و روابط میان شرکاء و مدیران و شرکاء تابع ،مشخص گردیده است.

در اساسنامه می توان ذکر نمود که سرمایه اولیه شرکت توسط پرداخت مبالغی به اقساط بعدی از سوی شرکا با قبول شریک جدید افزایش پیدا کرده یا به وسیله ی برداشت از سرمایه کاهش یافته است که در این حالت می بایست در اساسنامه حداقلی را که تا آن مقدار امکان کاهش سرمایه وجود دارد،صریحأ مشخص گردد.تقلیل سرمایه به کمتر از یک دهم سرمایه اولیه شرکت ممنوع می باشد.

گروه چهارم:تاسیس شرکت تضامنی و شرکت نسبی

شرکت تضامنی و شرکت نسبی،از شرکت های شخص به شمار می روند.به این دلیل که در آن ها شخص شرکاء،شهرت و اعتبار و دارایی آن ها،از اهمیت برخوردار بوده و در وضع و اعتبار شرکت دارای اثر است.

مطابق قانون تجارت،قوانین مربوط به شرکت تضامنی و شرکت نسبی،به استثنای تعریف و مسئولیت شرکاء،همانند و مشترک می باشد.لذا هر دوی آن ها در این همین مبحث قرار دارند:

تعریف شرکت تضامنی

به موجب قانون تجارت،”شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجارتی،بین دو یا چند نفر با مسوولیت تضامنی تشکیل می شود.اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض کافی نباشد،هر یک از شرکاء مسوول پرداخت تمام قروض شرکت است.هر قراردادی که بین شرکاء بر خلاف این،ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود.

زمینه فعالیت شرکت تضامنی می بایست امور تجاری بوده و لازم است نام مشخصی را تعیین نموده باشد.حداقل تعداد شرکاء در این شرکتها دو نفر بوده و هر شریک خود،صرف نظر از میزان سرمایه اش در شرکت در قبال بدهی های شرکت مسئولیت دارد.

تعریف شرکت نسبی

قانون تجارت شرکت نسبی را اینگونه تعریف می کند،”شرکت نسبی شرکتی است که به منظور امور تجاری در تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل و مسوولیت هر یک از شرکاء،به نسبت سرمایه ایست که در شرکت گذاشته است”.

با توجه به تعریف فوق،همانند شرکت تضامنی شرکت نسبی نیز می بایت اسم مشخصی را دارا بوده و زمینه فعالیت آن امور تجارتی باشد.وجود حداقل دو شریک جهت تاسیس این گونه شرکت ضروری است.

تاسیس شرکت تضامنی و نسبی

در شرکت تضامنی و شرکت نسبی،ممکن است سرمایه از طریق آورده های نقدی یا غیرنقدی شرکاء تامین گردد و شرکت زمانی تاسیس می گردد که کلیه سرمایه نقدی،تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی،تقویم و ارائه گشته باشد و می بایست سهم الشرکه های غیرنقدی،قبلاَ به تراضی کلیه ی شرکاء ارائه گردد.
همان گونه که در مقالات گذشته ،ثبت کریمخان در خصوص ثبت شرکت تضامنی و شرکت نسبی توضیحاتی را بیان داشت،به منظور ثبت شرکت تضامنی و شرکت نسبی،می بایست نوشته ای که حاکی از پرداخت کلیه ی سرمایه نقدی و ارائه کلیه ی سهم الشرک ههای غیر نقدی ،توسط مدیر یا مدیران به امضاء رسیده و جهت ثبت به مرجع ثبت تقدیم گردد.لذا بدون انجام امور ذکر شده،نمی توان شرکت را به ثبت رساند.

هر دو شرکت به غیر از شرکت نامه،لازم است اساسنامه نیز داشته باشند.به این دلیل که اساسنامه از مدارکی می باشد که می بایست برای ثبت شرکت های ذکر شده به مرجع ثبت ارائه گردد.در قانون تجارت در قوانین مربوط به شرکت تضامنی یا شرکت نسبی بر الزامی بودن اساسنامه برای این شرکت ها توضیحی دادخ نشده است و تنها در ماده 137 که جزو قواین مذکور می باشد،از اساسنامه نام می برد.

در اساسنامه می توان ذکر نمود که سرمایه اولیه شرکت توسط پرداخت مبالغی به اقساط بعدی از سوی شرکا با قبول شریک جدید افزایش پیدا کرده یا به وسیله ی برداشت از سرمایه کاهش یافته است که در این حالت می بایست در اساسنامه حداقلی را که تا آن مقدار امکان کاهش سرمایه وجود دارد،صریحأ مشخص گردد.تقلیل سرمایه به کمتر از یک دهم سرمایه اولیه شرکت ممنوع می باشد.

به طور معمول شرکت نامه به صورت سند عادی میان موسسین تنظیم گشته امضاء می نمایند و بعد ورقه ای را تحت عنوان “شرکت نامه رسمی”، از مرجع ثبت شرکت اخذ و بعد از کامل نمودن آن ،به انضمام دیگر مدارک ذکر شده به مرجع مزبور ارائه می دارند.شرکت نامه در دفتر مخصوصی در مرجع ثبت به ثبت می رسدکه این دفتر جایگزین دفتر ثبت سند دفترخانه اسناد رسمی می گردد و با ثبت در آن،شرکت نامه به رسمیت شناخته می شود.به این دلیل که به موجب آیین نامه مربوط”اداره ثبت شرکت ها در تهران و دوایر ثبت شرکت ها در شهرستان ها،در ثبت شرکت نامه،قائم مقام دفتر خانه های رسمی می باشند”.

گروه پنجم:تاسیس شرکت مختلط غیر سهامی

شرکت مختلط غیرسهامی شرکتی است که به منظور فعالیت های تجارتی با نام مخصوصی،میان یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک دارای مسئولیت محدود،بدون انتشار سهام تشکیل می گردد”.

این گونه شرکتها ،دارای دو نوع شریک می باشند:شریک ضامن و شریک با مسئولیت محدود.به منظور تاسیس شرکت می بایست حداقل یک شریک ضامن و یک شریک با مسئولیت محدود وجود داشته باشد.موضوع فعالیت شرکت می بایست امور تجاری بوده و امور غیر تجاری مانند خرید و فروش آپارتمان موضوع این گونه شرکتها نمی باشد.سرمایه شرکت به سهام تقسیم نمی گردد.

تاسیس شرکت مختلط غیر سهامی

تنظیم شرکت نامه میان شرکاء الزامی بوده و با شرایطی که در خصوص تنظیم شرکتنامه سایر شرکت ها ذکر نمودیم ،تهیه می شود.شرکت مختلط غیرسهامی،لازم است دارای اساسنامه باشد.روابط میان شرکاء با رعایت قوانین مربوطه تابع شرکت نامه و اساسنامه می باشد.

شریک با مسئولیت محدود،امکان پرداخت بخشی از سهم الشرکه خویش را در زمان تاسیس و بخش دیگر را در بعد ،دارد.این موضوع به استناد ماده 141 که می گوید،”شریک با مسئولیت محدود،کسی است که مسئولیت او تنها تا میزان سرمایه ای است که در شرکت گذارده یا بایستی بگذارد”،می باشد.در رابطه با شریک ضامن باید اضافه کرد که ظاهراَ او می بایست کلیه ی سهم الشرکه خویش را در زمان تاسیس شرکت بپردازد،به همان صورتی که در شرکت تضامنی انجام می گردد.اگرچه در قانون تجارت در خصوص نقد و غیرنقد بودن سهم الشرکه توضیحی آورده نشده است،اما باید گفت که سهم الشرکه می تواند به صورت نقدی یا غیرنقدی باشد.چنانچه سهم الشرکه غیر نقدی باشد، می بایست تقویم و ارائه گردد.

گروه ششم:تاسیس شرکت مختلط سهامی

تعریف :”شرکت مختلط سهامی،شرکتی است که در تحت نام مخصوصی،میان یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن،تشکیل می گردد”.

وجود حداقل چهار شریک که لااقل یکی از آنها شریک ضامن باشد،برای تشکیل شرکت مختلط سهامی ضروری است.به این دلیل که هر شرکت سهامی لازم است از هیات نظارت مرکب از سه عضو که از میان شرکاء تعین می گردنند،تشکیل شده باشد و شریک ضامن عهده دار مدیریت شرکت می باشد که می تواند شخصی را برای سمت مدیریت انتخاب کند یا خود مسئول آن گردد.(هیات نظار عهده دار بازرسی شرکت بوده و بنابراین مدیریت شرکت با عضویت در آن،مانعه الجمع می باشد).

تاسیس شرکت

لازم است شرکت مختلط سهامی شرکت نامه و اساسنامه داشته باشد.به موجب ماده 176 قانون تجارت،بعضی از قوانین در خصوص تاسیس شرکت های سهامی اسبق، می بایست در تشکیل شرکت مختلط سهامی رعایت گردد.با توجه به قوانین ذکر شده مانند انجام امور ذیل،به منظور تشکیل شرکت مختلط سهامی ضروری می باشد.

پرداخت کلیه ی سرمایه نقدی شریک یا شرکای ضامن،تعهد کلیه ی سرمایه شرکای سهامدار و پرداخت نقدی مورد نیاز ثلث آن-تقویم و ارائه کلیه ی آورده های غیرنقدی مربوط به شریک یا شرکای ضامن و شرکای سهامدار و مشخص نمودن مبلغ هر کدام از آن ها به صورت جداگانه -مصوب نمودن قیمت آورده های غیرنقدی توسط مجمع عمومی موسس.

دیدگاهی یافت نشد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *