همان گونه که اشاره شد ، شرکت های تجاری را قادرنند به سه قسم تقسیم شوند : نوع اول آن هایی می باشند که سرمایه در آن ها دخیل است ، و نوع دوم شرکت هایی که پشتوانه و اعتبار شرکاء در آن دخیل است . شرکت سهامی متداول ترین در نوع اول می باشد و شرکت تضامنی تکمیل ترین نوع آن ها در نوع دوم است. شرکت های سهامی و تضامنی در واقع رو در رویی یکدیگر قرار دارند. در شرکت سهامی پشتوانه و اعتبار شرکاء به هیچ شکل دخیل نیست و تنها سرمایه نقش بسزایی را دارد. اما در شرکت تضامنی پشتوانه و اعتبار شرکاء بیش از هر چیز شناسه شرکت است.
مطابق ماده 116 قانون تجارت ” شرکت تضامنی شرکتی می باشد که در تحت اسم ویژه ی جهت امور تجاری ، میان دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تاسیس می شود . اگر اموال شرکت جهت تسویه کلیه دیون کافی نباشد هر کدام از شرکاء متعهد به پرداخت کلیه دیون شرکت است – هر قراردادی که میان شرکاء برعکس این صورت گرفته باشد دربرابر اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود “.
شرکت تضامنی زمانی تاسیس می شود که دو شرط صورت گرفته شده باشد :
- شرکتنامه طبق قانون مقرر شده باشد.
- کلیه سرمایه نقدی تسویه و سهم الشرکه غیرنقدی بصورت کلی ارزیابی و ارائه شده باشد.
میزان سهم الشرکه شرکت تضامنی
در شرکت های تضامنی سرمایه ی که شرکاء در شرکت قرار می دهند سهم الشرکه یا حصه نام گذاری میشود و مجموع سهم الشرکه ها سرمایه شرکت را تاسیس می کنند. سهم الشرکه امکان دارد نقدی باشد یا غیر تقدی و سهم الشرکه غیر نقدی به سهمی گفته می شود که قابل تخمین به پول باشد،چرا که میبایست جهت مشخص شدن سرمایه شرکت قیمت آن مشخص گردد.
در شرکت های سرمایه که اعتبار شرکت تنها منوط به سرمایه آن دارد قانونگذار شرط و موارد زیادتری جهت ارزیابی سهم الشرکه غیرنقدی قائل شده است ، در حالی که در شرکت های اشخاص که شرکاء ضامن وظایف شرکت می باشند مقدمات زیادی جهت این کار مد نظر نگرفته است چرا که اگر سهم الشرکه زیادتر از ارزش حقیقی آن ارزیابی شود شرکاء در هر حال وظیفه دارند و ارزیابی سهم الشرکه بیشتر از دید روابط میان شرکاء و توزیع سود و ضرر مهم است و بدین صورت ماده 122 قانون تجارت تنظیم کرده است “
در شرکت های تضامنی اگر سهم الشرکه یک یا چند نفر غیر نقدی باشد میبایست سهم الشرکه نام برده قبلاَ به رضایت کلیه شرکاء ارزیابی شود “. طبق مطالب بالا در شرکت های تضامنی تمام شرکاء متعهد ارزیابی سهم الشرکه می باشند و ضامن مبلغی هستند که به عنوان سهم الشرکه در سرمایه شرکت ذکر گردیده است.
در شرکت نامه میبایست مقدار آورده هر کدام شرکاء تاکید گردد، چرا روابط شرکاء میان یکدیگر و وظیفه ای هر یک از آن ها نسبت به وظایف شرکت در میان خود نسبت میزانی است که در شرکت به عنوان سرمایه گذاشته اند. میزان سهم الشرکه شرکاء در شرکت های تضامنی نسبت به اشخاص ثالث موثر نمی باشد و شرکاء هرکدام در برابر طلبکاران شرکت متعهد تمام دیون می باشند و وظیفه ی آن ها تضامنی است ولی اگر شریکی بیش از میزان سهم الشرکه خود مقادیر به طلبکاران شرکت پرداخت نمود،اجازه مراجعه او به دیگر شرکاء جهت اخذ مبلغی که اضافه از میزان سهم الشرکه خود پرداخت نموده مصون است.
اضافه بر آن، منافع قاعدتاً به میزان سهم الشرکه هر کدام از شرکاء توزیع می گردد. ماده 119 قانون تجارت تنظیم کرده است : ” در شرکت تضامنی منافع به نسبت سهم الشرکه میان شرکاء توزیع می شود به استثنا آنکه شرکت نامه به جز از این ترتیب را تنظیم داشته باشد “. طبق موارد بالا شرکاء می توانند تنظیم دارند که برخی از شرکاء منافع بیشتری از دیگران و بیش از میزان سهم الشرکه خود داشته باشد، اما اگر در اساسنامه شرکت یا در شرکت نامه تایید نشده باشد ، سود به نسبت سهم الشرکه توزیع می شود. به همین شکل در زمان انحلال شرکت دارایی شرکت بعد از پرداخت دیون شرکت به نسبت سهم الشرکه میان شرکاء توزیع می گردد.
ثبت شرکت موسسه حقوقی کریم خان،با چندین دهه سابقه درخشان،افتخار این را دارد که به عنوان یکی ازباسابقه ترین مراکز ثبتی که در میزان سهم الشرکه شرکت تضامنی خدمت شما متقاضیان گرامی باشد.
دیدگاهی یافت نشد