فسخ و انحلال شرکت تضامنی

نکاتی در خصوص شرکت تضامنی

موسسه حقوقی ثبت کریم خان در این مطلب در خصوص فسخ و انحلال شرکت تعاونی نکاتی را ارائه می دهد.تمامی شرکت ها برای فسخ و انحلال شرکت مقررات مخصوصی در نظر می گیرند و در مواردی که ترتیب مخصوصی در شرکت نامه یا در اساسنامه شرکت پیش بینی نشده است ، قانون مقررات کلی برای این موضوع لحاظ شده است. البته میبایست میان انحلال و فسخ شرکت فرقی قائل شد ، انحلال در موردی است که براساس قانون با تراضی شرکاء شرکت از بین می رود چنانچه فسخ از جانب یکی از شرکاء صورت پذیرد و در برخی موارد ملازمه با انحلال شرکت ندارد و ممکن است پس از فسخ شرکت به کار خود ادامه دهد.

در ادامه ثبت کریم خان براساس مواد 136 تا 14 قانون تجارت موارد انحلال شرکت تضامنی را برای شما شرح می دهد.

• 1- در مواردی که شرکت برای کار معینی تاسیس می گردد ، اگر کار مورد نظر شرکت عملی شود یا اینکه انجام مورد نظر شرکت غیر ممکن شود، شرکت منحل می گردد. زیرا عقد شرکت برای کار معینی بوده و به غیر از آنچه شرکاء در نظر داشته اند ، شرکت مجاز به انجام کار دیگری نیست.بنابراین بعد از انجام عمل موضوع عقد پایان یافته است ، به همین ترتیب اگر انجام عمل غیر ممکن شود زیرا دیگر وجود شرکت بلاموضوع است ، شرکت به انحلال می رسد.
• 2- چنانچه شرکت برای مدت زمان معینی تشکیل شده باشد ، پس از سپری شدن مدت شرکت منحل می شود. زیرا در این مورد رضایت شرکاء برای مشارکت با یکدیگر محدود به مدت مشخصی بوده است و بعد از تمام شدن مدت ذکر شده دیگر شرکت بلاموضوع می باشد.
• 3- در صورت ورشکستگی شرکت – تجار عموماَ چنانچه نتوانند از عهده تعهدات خود برآیند ، براساس قانون تجارت ورشکسته اعلام می گردند و براساس مقررات ورشکستگی تصفیه امور آنان انجام می پذیرد. چون شرکت نیز بازرگان به حساب می آید در صورت ورشکستگی منحل می شود و دارایی آن براساس مقررات تصفیه امور ورشکستگی میان طلبکاران تقسییم می شود.

در سه مورد فوق انحلال شرکت قهری می باشد و به محض حصول یکی از شرایط بالا شرکت منحل شده به حساب می آید ، ولی شرکاء شرکت در موارد 1 و 2 می توانند به تراضی کلیه شرکاء از انحلال شرکت جلوگیری کنند. به این ترتیب که در مورد اول موضوع شرکت را وسیع تر معین کنند یا آن را دستخوش تغییر کنند و در مورد دوم قبل از خاتمه مدت شرکت را تمدید کنند. اغلب حقوقدانان و همچنین اداره ثبت شرکت ها تغییر موضوع شرکت یا مدت شرکت را قبل از حصول به شرط انحلال معتبر می دانند ، ولی پس از حصول شرط انحلالی یعنی در مورد اول پس از آنکه محقق گردید که منظور شرکت عملی شده یا انجام آن غیر ممکن شده است و همچنین پس از خاتمه مدت شرکت آیا تصمیم شرکاء می تواند از انحلال جلوگیری کند یا خیر ؟

رویه ای که هم اکنون در اداره ثبت شرکت ها اجرا می شود ، آنست که پس از رسیدن به شرایط انحلال شرکتی دیگر وجود ندارد که درباره آن بتوان تصمیمی اتخاذ نمود و چنانچه شرکاء بخواهند همکاری خود ادامه دهند ، حتماَ باید شرکت جدیدی تشکیل دهند. طبق گفته های دکتر حسن ستوده تهرانی ، در کتاب حقوق تجارت ( جلد اول ) ، استدلال اداره ثبت شرکت ها صحیح به نظر می رسد ، زیرا عقد شرکت موکول به امر مشخص یا مدت معین بوده است و پس از انجام موضوع شرکت یا انقضای مدت قرارداد و تعهد شرکت به خودی خود خاتمه یافته است و دیگر شرکتی وجود ندارد که درباره آن تصمیم گیری شود.

• 4- چنانچه تراضی کلیه شرکاء در شرکت تضامنی انحلال شرکت موکول به تصمیم تمامی شرکاء است. زیرا تمامی تصمیمات اساسی شرکت باید به اتفاق آراء گرفته شود و واضح است که طرفین هر قرارداد مجازند در هر مورد تغییراتی بدهند یا آن را لغو کنند. بنابراین در صورت تراضی شرکاء شرکت به انحلال خواهد رسید.
• 5- چنانچه یکی از شرکاء به دلایلی تقاضای انحلال شرکت را از محکمه کند و محکمه دلایل ذکر شده را موجه دانسته و حکم به انحلال شرکت بدهد. زیرا در بعضی موارد ممکن است در نتیجه اختلافات بین شرکاء یا تجاوزات یکی از شرکاء ادامه کار شرکت غیر مقدور باشد ، یا به ضرر دیگران تمام شود. در این صورت هر یک از شرکاء می توانند به محکمه مراجعه کنند و تقاضای انحلال شرکت را بنماید و محکمه پس از رسیدگی به دلایل طرفین اگر تشخیص داد که تقاضای انحلال موجه می باشد ، حکم به انحلال شرکت می دهد.