نکاتی در خصوص طریق فعالیت در شرکت تعاونی
شرکت تعاونی به شرکتی می گویند که از اشخاص حقیقی یا حقوقی که برای رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا بواسطه کمک متقابل و همکاری آنان ، موافق اصولی که در قانون شرکت های تعاونی تصویب شده در تاریخ 9 / 4/ 1352 تصریح شده است ، تشکیل می گردد.قانون اساسی تعاونی ها را به تولیدی و توزیعی تقسیم می نماید و شرکت های تعاونی جهت تامین منافع مادی و بهبود وضع اجتماعی اعضا و برابر توحید مساعی و همکاری آن ها تشکیل می گردد.
در رابطه با شرکت تعاونی، میبایست به این نکات دقت کنید :
نوع فعالیت
فعالیت شرکت تعاونی در کارهای مرتبط با تولید و توزیع می باشد. این امر را قانون اساسی با بیان اینکه بخش تعاونی شامل شرکت ها و موسسات تعاونی تولید و توزیع می باشد ، معین می کند.
هدف و منظور
اهداف این شرکت ها براساس قانون به شرح ذیل است :
- ایجاد و تامین شرایط و امکانات کار برای همه برای دستیابی به اشتغال کامل
- قرار دادن وسایل کار در اختیار افرادی که می توانند کار کنند اما وسایل کار ندارند.
- پیشگیری از تمرکز و تداول و ثروت در دست افراد و گروه های خاص برای تحقق عدالت اجتماعی
- جلوگیری از کارفرمای مطلق شدن دولت
- قرار گرفتن مدیریت و سرمایه و منابع در اختیار نیروی کار و تشویق بهره برداری مستقیم از ماحصل کار خود .
- پیشگیری از انحصار ، احتکار ، تورم ، اضرار به غیر
- توسعه و تحکیم مشارکت و تعاون عمومی بین همه مردم
لازم به ذکر است که اراه وسایل کار به افرادی که وسایل کار ندارند پیشگیری از تمرکز و تداول ثروت در دست افراد و گروههای خاص، برای تحقق عدالت اجتماعی، قرار گرفتن مدیریت و سرمایه و منافع در اختیار نیروی کار و تشویق بهره برداری مستقیم از ماحصل کار خود ، پیشگیری از انحصار ، تورم و احتکار از قبیل این اهداف می باشد.اهداف یاد شده شرط کافی برای شرکت تعاونی می باشد و معمولاً تحقق بخشیدن به آن ها می تواند آخرین دلیل تشکیل تعاونی باشد؛ بنابراین تلاش شرکت تعاونی به منظور رسیدن به آن ها به جهتی که برای فعالیت های آن تعیین شده الزامی می باشد تا جایی که می توان آن را جز ردیف قضایای موجهه دانست.
اما منظور شرکت تعاونی حمایت از منافع مادی اعضا، بهبود وضعیت کار و شغل ، تحصیل رزق و انتظام امور معاش و معیشت آنان و به طور کلی بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی می باشد. در حقیقت اهداف و منظور فوق خصوصیاتی می باشد که شرکت تعاونی را از شرکت تجاری منفک و متمایز می کند ، زیرا در شرکت تجاری سودآوری به معنای خاص آن، یعنی کسب پول مطرح و منظور می باشد و در نتیجه تنها وضع مادی صاحبان سرمایه قابل توجه است ؛ در صورتی که در شرکت تعاونی وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا هر دو مطلب میباشد.
لازم به ذکر است ، چگونگی فعالیت در شرکت تعاونی، اعم از اینکه تولیدی یا توزیعی باشد،بواسطه همکاری اعضا صورت می پذیرد و مبتنی بر کمک متقابل و اشتراک مساعی آنان با یکدیگر می باشد و شرکت تعاونی در رسیدن به هدف خود که رفع نیازمندی های مشترک شغلی و معیشتی و بهتر شدن وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا می باشد ، بر خودیاری و همیاری آن ها تکیه دارد. معنای تعاون نیز همین است و توفیق امری که از راه تعاون انجام می پذیرد، جز با رسیدن به راه های یاد شده ممکن نیست.
تشکیل شرکت تعاونی و همچنین فعالیت آن، از آغاز تا انجام ، میبایست براساس مقررات قانون بخش تعاونی تصویب شده در سال 1370 و اصلاحیه های تصویب شده در سال 1377 آن و دیگر اصول و مقررات مربوط صورت پذیرد.شرکت تعاونی بدون رعایت قوانین و مقررات یاد شده نمی تواند تشکیل و به ثبت داده شود و فعالیت نماید؛ زیرا براساس قانون ، وزارت تعاون که نظارت بر حسن اجرای قوانین و مقررات تعاونی را بر عهده دارد ، اولاَ اقدامات اولیه مربوط به تاسیس شرکت های تعاونی را تحت نظارت و کنترل دارد و زمانی که موافقتنامه تشکیل آن ها را صادر می نماید که در انجام مقدمات لازم ، مقررات مربوط رعایت شده باشد؛
ثانیاَ موظف می باشد که با خودداری از صدور مجوز ثبت از ثبت ، شرکت هایی که در مراحل تشکیل آن ها مقررات یاد شده رعایت نشده باشد، جلوگیری نماید ، از فعالیت شرکت هایی که به هر گونه ای از عنوان تعاونی سوء استفاده می نماید، جلوگیری بعمل آورد و از تعاونی هایی که برخلاف قانون و مقررات بخش تعاونی و اساسنامه خود عمل می نمایند، سلب مزایا کند.هر شرکت تعاونی یک شخص حقوقی به شمار آمده و شخصیت حقوقی دارد.
دیدگاهی یافت نشد