اگر می خواهید در خصوص نوع سندیت دفاتر تجاری اطلاعاتی را بدست آورید در این مقاله با ما همراه باشید.امور ثبتی و حقوقی خود را به ما بسپارید.
ثبت کریم خان پیش از هر چیزی انواع سند را برای شما نام می برد.
انواع سند
- سند رسمی
- سند عادی
ماده 1287 قانون مدنی قانون مدنی در خصوص سند رسمی اذعان می دارد : ” اسنادی که در اداره ثبت اسناد و املاک و یا دفاتر اسناد رسمی یا در نزد مامورین رسمی، در حدود صلاحیت آن ها بر طبق مقررات قانونی تنظیم شده باشند، رسمی است ” و اضافه می کند ” غیر از اسناد مذکور در ماده 1287، سایر اسناد عادی است “.
لذا مشخص می شود که دفاتر تجاری، به دلیل اینکه از اسناد یاد شده در ماده 1287 قانون مدنی نمی باشند جز اسناد عادی می باشند.
براساس ماده 1291 قانون مدنی، اسناد عادی در دو مورد اعتباری هم تراز با اسناد رسمی دارند. ( و دفاتر تجاری هم از این نوع اسناد عادی محسوب می شوند ) :
1- در صورتی که طرفی که سند بر علیه او اقامه شده است، صدور آن را از منتسب الیه ، تصدیق نموده ، ممهور و امضا نموده است.
ابراز دفاتر تجاری و ارائه آن به دادگاه در دو مورد صورت می پذیرد.
- موردی که طرف دعوی، بر علیه تاجر به دفاتر تجاری او ، استناد می کند.
- موردی که تاجر به نفع خود، به دفاتر تجاری خود استناد می نماید.
در مورد اول، با توجه به اینکه تاجر که نسبت به دفاتر تجاری خود، منتسب الیه می باشد و با ابراز و ارائه دفاتر یاد شده به دادگاه ، عملاَ یعنی به طور ضمنی صدور آن ها را از طرف خود تصدیق می نماید، بنابراین دفاتر تجاری مشمول بند یک ماده 1291 فوق الذکر قانون مدنی بوده و جز ” اسناد عادی دارای اعتبار اسناد رسمی ” می باشند.
در مورد دوم، که تاجر به نفع خود به دفاتر تجاری خود استناد می نماید، دفاتر تجاری پس از اینکه از طرف دادگاه قبول شدند، بنابر بند 2 ماده 1291 فوق الذکر ، در زمره ” اسناد عادی دارای اعتبار اسناد رسمی ” قرار می گیرند.
نتایج اعتبار اسناد رسمی داشتن دفاتر تجاری
از نتایجی که از اعتبار اسناد رسمی داشتن برای دفاتر تجاری به وجود می آید ، می توان به موارد ذیل به طور خلاصه اشاره نمود :
- از آنجا که اسناد عادی که اعتبار آن ها با اسناد رسمی برابر است ، مانند اسناد رسمی، درباره طرفین و قائم مقام آنان اعتبار دارند، بنابراین دفاتر تجاری، مضاف بر تجار و شرکت های تجاری صاحبان دفاتر ، در خصوص قائم مقام آن ها نیز دارای سندیت می باشد.زمانی که طرف دعوا، تاجر نباشد نیز چون دفاتر تجاری همیشه علیه صاحبان خود دارای سندیت هستند ، علیه صاحب خود و قائم مقام وی، در برابر آن ها غیر تاجر، سندیت خود را حفظ خواهند کرد.
- از آنجا که در برابر اسنادی که اعتبار اسناد رسمی را دارند، مثل اسناد رسمی، انکار و تردید مسموع نمی باشد، بنابراین صاحب دفاتر تجاری که این دفاتر علیه او ، مورد استناد قرار گرفته ، نمی تواند نسبت به آن ها ، اظهار انکار و تردید کند . اما به این دلیل که ادعای جعلیت به اسناد یاد شده ممکن است او مجاز است نسبت به دفاتر تجاری یاد شده ادعای جعل نماید.
ثبت کریم خان در ادامه این مطلب در خصوص ضمانت اجرای راجع به دفاتر تجاری صحبت می کند.
ضمانت اجرا راجع به دفاتر تجاری
براساس ماده 15 قانون تجارت، تخلف از ماده 6 و ماده 11، مستلزم تا ده هزار ریال جزای نقدی می باشد.این مجازات را دادگاه معین می کند و اجرای آن مانع اجرای مقررات در خصوص تاجر ورشکسته که دفتر مرتب ندارد، نخواهد بود.ماده 6 قانون تجارت، به لزوم داشتن دفاتر تجاری و ماده 11 آن، به لزوم امضاء آن ها بوسیله نماینده اداره ثبت راجع می باشد. میزان جزای نقدی که مربوط به سال 1311، سال تصویب قانون تجارت می باشد، از دیرباز به علت کمبود مقدار، ضمانت اجرای موثری به شمار نمی رود تا تاجر یا شرکت تجاری را، وادار به داشتن دفاتر تجاری و مراعات مقررات ماده 11 کند.با این حساب ، به دلیل نقش و اثر و اهمیتی که دفاتر تجاری در نگاهداری حساب و وضع محاسباتی دارند، تجار و شرکت های تجاری، به استفاده از دفاتر تجاری علاقمند بوده اند.
مندرجات دفاتر تجاری، ممکن است در وضع تاجر ورشکسته موثر باشد. از جمله اینکه ، چنانچه محقق گردد مخارج شخصی یا مخارج خانه تاجر در ایام عادی، به نسبت عایدی او بسیار خوب بوده است. یا چنانچه اتفاق بیفتد تاجر – همچنین شرکت تجاری – نسبت به سرمایه خود مبالغ عمده صرف معاملاتی نموده که در عرف تجارت موهوم یا نفع آن مشروط به اتفاق محض می باشد ، دادگاه میبایست تاجر یا شرکت تجاری ورشکسته را، ورشکسته به تقصیر اعلام کند. ( توضیح اینکه ، امور یاد شده از مندرجات دفاتر تجاری بوده و با مراجعه به آن ها مشخص می شود).به علاوه ، دفاتر تجاری ملاک ممیزان مالیاتی، در تعیین مالیات تجار و شرکت های تجاری است.
دیدگاهی یافت نشد