حاکمیت اساسنامه ی شرکت با مسئولیت محدود
موسسه حقوقی ثبت کریم خان در زمینه حاکمیت اساسنامه ی شرکت با مسئولیت محدود به توضیحاتی اشاره دارد.قانون تجارت،شرکت با مسئولیت محدود را این چنین تفسیر می نماید:
“شرکت با تکالیف محدود شرکتی است که میان دو یا چند شخص جهت پرداختن به امور تجارتی تاسیس گشته و هر کدام از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام یا بخش های سهام تقسیم بندی شده باشد،تنها تا مقدار سرمایه خویش در شرکت،مسوول قرض ها و تعهدهای شرکت می باشد.بدین سبب جهت تاسیس شرکت با مسئولیت محدود،وجود لااقل دو شخص لازم می باشد.شرکت می بایست به منظور انجام امور تجارتی تاسیس شود.تفسیر واژه امور تجارتی،همان معاملات تجارتی می باشد که در ماده 2 قانون تجارت ذکر گشته است.در نتیجه شرکت با مسئولیت محدود نمی تواند جهت انجام معاملات درخصوص اموال غیرمنقول از قبیل خرید و فروش آپارتمان تاسیس گردد.چرا که “معاملات غیرمنقول به هیچ عنوان تجاری به شمار نمی روند”.
اساسنامه ی شرکت با مسئولیت محدود
شرکت با مسئولیت محدود ضمن شرکت نامه،می بایست اساسنامه نیز داشته باشد.در باره ی اساسنامه ی شرکت با مسئولیت محدود هم چنین مثل شرکت نامه،سخن اشکاری در قانون تجارت بیان نمی گردد.اما ضرورت وجود آن از مواد متفاوت از قبیل ماده 105 قانون تجارت،استنباط می شود.اساسنامه شامل قوانین و روش عمل و سرمایه و موضوع و مدت زمان شرکت بوده و نشان دهنده این است که قوانین در خصوص مجامع عمومی و اختیارات و تکالیف مدیران،اکثریت لازم برای اخذ تصمیم گیری شرکاء و میزان حق رای و بهره جستن آن ها از سود شرکت و … است و در حقیقت قراردادی می باشد که چگونگی اداره شرکت در آن تعیین گشته است و روابط میان شرکاء و مدیران و شرکاء پیرو آن است.
می توان در اساسنامه ذکر نمود که سرمایه نخستین شرکت توسط پرداخت هزینه هایی به اقساط بعدی از سوی شرکاء با پذیرش شریک جدید فزونی یافته است یا به سبب برداشت از سرمایه کاهش یابد.در این حالت می بایست در اساسنامه حداقلی که تا آن میزان می توان سرمایه اولیه را کاهش داد،به تصریح مشخص گردد.کمتر از یک دهم سرمایه نخستین شرکت را حداقل قرار دادن دچار ممنوعیت است.
حاکمیت اساسنامه
در شرکت با مسئولیت محدود؛قانون به حاکمیت اساسنامه ی شرکت با مسئولیت محدود ،علاقه بیشتری نشان داده و خواست و اراده شرکا را در مشخص نمودن قوانین مرتبط با بعضی از امور شرکت،به تشریح ذیل صاحب اختیار و حاکم نموده است:
- هرنوع محدودیت درباره ی اختیارات مدیران شرکت،چنانچه در اساسنامه ی شرکت با مسئولیت محدود به تصریح ذکر شود،در برابر اشخاص ثالث هم ملاک و دارای اعتبار می باشد.
- اساسنامه می تواند اکثریتی را که قانون جهت اخذ تصمیم شرکا در رابطه با امور شرکت تعیین نموده است،ملاک قرار نداده و ترتیب دیگری را جهت اخذ تصمیم شرکا مقرر دارد.
- مطابق مقررات،هر کدام از شرکا به نسبت سهم الشرکه خویش دارای حق رای است.اما اساسنامه می تواند ترتیب دیگری را در این رابطه پیش بینی نماید.
- بر اساس مقررات،تقسیم سود میان شرکا به نسبت سهم الشرکه آن ها شکل می پذیرد.اما اساسنامه ی شرکت با مسئولیت محدود می تواند راجع به تقسیم سود،قوانین ویژه ای داشته باشد.
- مقررات،جهت تغییر بعضی مسایل اساسنامه اکثریتی را مشخص نموده ولیکن یادآور شده است که اساسنامه می تواند در این رابطه اکثریت دیگری معلوم گرداند.
- قانون،درگذشت شریک را عامل انحلال شرکت محسوب نمی کند،اما تعیین می نماید که اساسنامه می تواند درگذشت هر کدام از شرکاء را،از مورد های انحلال شرکت با مسئولیت محدود پیش بینی نماید.
اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود
ماده 1- نام و نوع شرکت:شرکت………………با مسئولیت محدود
ماده 2- موضوع شرکت……………….
ماده 3- مرکز اصلی شرکت…………..
ماده 4- سرمایه شرکت……………….
ماده 5- مدت شرکت:از مورخ ثبت به مدت نامحدود
ماده 6- تابعیت شرکت:تابعیت شرکت ایرانی است.
ماده 7- هیچ کدام از شرکا حق انتقال سهم الشرکه خود را به غیر ندارد جز با کسب رضایت و توافق دارندگان سه چهارم سرمایه شرکت که دارای اکثریت عددی باشند.
تبصره:انتقال سهم الشرکه شدنی نیست مگر به موجب سند رسمی.
ماده 8- مجمع عمومی عادی شرکت در طی مدت چهار ماه اول هر سال بعد از انقضای سال مالی شرکت ایجاد می گردد،ولیکن امکان دارد طبق دعوت هر کدام از اعضای هیات مدیره یا شرکاء مجمع عمومی عادی به نحوه ی فوق العاده ایجاد گردد.
ماده 9- دعوت برای تشکیل مجامع عمومی،به وسیله ی هر کدام از اعضای هیات مدیره یا مدیر عامل و یا شرکاء توسط دعوت نامه کتبی با درج نمودن آگهی در یکی از جراید کثیرالانتشار، امکان پذیر خواهد بود.
تبصره:فاصله میان دعوت تا تشکیل مجمع،لااقل ده روز و حداکثر جهل روز می باشد.
ماده 10- در حالتی که تمامی شرکاء در هر کدام از جلسات مجامع عمومی حضور داشته باشند رعایت ماده 9 اساسنامه لزومی ندارد.
ماده 11- تکالیف مجمع عمومی عادی یا عادی به صورت فوق العاده به تشریح ذیل است:
- مشخص نمودن خط مشی آینده شرکت و تصویب آن
- گزینش هیات مدیره و در صورت لزوم بازرس
- استماع گزارش هیات مدیره در امور مالی و ترازنامه سالیانه شرکت و تصویب آن
- تصویب پیشنهاد سود قابل تقسیم از سوی هیات مدیره
ماده 12:تکالیف مجمع عمومی فوق العاده به تشرح ذیل می باشد:
- تغییر اساسنامه یا الصاق یا حذف یک یا چند مواد اساسنامه
- تنظیم اساسنامه جدید یا مبدل ساختن نوع شرکت
- افزایش یا کاهش سرمایه شرکت
- اخذ تصمیم در رابطه با ورود شریک یا شرکای جدید به شرکت
ماده 13- تصمیمات شرکاء در مجمع عمومی فوق العاده با توافق دارندگان سه چهارم سرمایه که اکثریت عددی دارند و در مجمع عمومی عادی براساس دستور ماده 106 قانون تجارت دارای اعتبار و اجرای آن ضروری است.
ماده 14- هیات مدیره شرکت تشکیل شده از…………………..نفر خواهد بود که در مجمع عمومی عادی از میان شرکاء و یا از خارج گزینش می گردند.
ماده 15- هیات مدیره از میان خود یک شخص را به سمت رئیس هیات مدیره و یک شخص را به سمت مدیر عامل گزینش و همچنین می تواند برای اعضای خویش سمت های دیگری مشخص نماید.
ماده 16- آقای/خانم…………….نماینده قانونی و تام الاختیار شرکت بوده و می تواند در تمامی امور مداخله و اقدام نماید به خصوص در موارد تشریح شده در ذیل:
امور اداری از جمله –انجام تمامی تشریفات قانونی-نگه داری و تنظیم لیست دارایی شرکت و تنظیم بودجه و مشخص نمودن پرداخت حقوق و انجام هزینه ها،اجرای تصمیمات مجامع عمومی،گزینش و انتصاب و استخدام متخصصین و کارمندان و کارگران و…(بر اساس مورد اعضا می توانند دیگر وظایف و اختیارات خود را به نماینده واگذار نماید در نتیجه اختیارات فوق جنبه محدودیت ندارد و هیات مدیره به منظور پیشرفت امورات شرکت می توانند اخذ تصمیم نمایند).
ماده 17- جلسات هیات مدیره با حضور اکثریت اعضاء تشکیل و رسمیت پیدا می کند و تصمیمات هیات مدیره با اکثریت آراء دارای اعتبار است.
ماده 18- دارندگان حق امضا در اوراق و اسناد بهادار از قبیل چک-سفته-برات و اسناد تعهد آور و عقود و قراردادها به وسیله ی هیات مدیره مشخص می شود.
ماده 19- هر کدام از اعضای هیات مدیره می توانند بخشی از اختیارات و نیز حق امضای خود را به هر یک از شرکاء که خود صلاح می دانند واگذار نمایند.
تبصره:واگذاری کلیه یا بخشی از اختیارات هیات مدیره به مدیر عامل نیز دارای اعتبار و لازم الاجرا می باشد.
ماده 20- سال مالی شرکت از اول فروردین ماه هر سال آغاز و به پایان اسفند ماه همان سال به اتمام می رسد به غیر از سال اول که آغاز آن از مورخ تاسیس شرکت می باشد.
ماده 21-تقسیم سود از درآمد شرکت در انتهای هر سال مالی-هزینه های اداری،حقوق کارکنان و مدیران،استهلاکات،مالیات و دیگر عوارض دولتی کسر و بعد از وضع صدی ده بابت ذخیره قانونی بقیه که سود مخصوص می باشد به نسبت سهم الشرکه که میان تمامی شرکاء تقسیم می شود.
ماده 22- درگذشت یا محجوریت هر کدام از شرکاء سبب انحلال شرکت نبوده و وراث یا وارث شریک فوت شده و یا ولی محجور می توانند به مشارکت و همکاری خود ادامه دهند.وگرنه لازم است سهم الشرکه خود را بعد از انجام تشریفات قانونی اخذو یا به شرکاء دیگر انتقال داده و از شرکت خارج شوند.
ماده 23- انحلال شرکت:شرکت مطابق ماده 114 قانون تجارت منحل می شود.
ماده 24- در حالتی که مجمع عمومی فوق العاده شرکاء،رای به انحلال شرکت بدهد یک فرد از میان شرکاء و یا از خارج از شرکت به سمت مدیر تصفیه مشخص می گردد.مسئولیت مدیر تصفیه برمبنای قانون تجارت می باشد.
ماده 25- حل و فصل اختلافات به وجود امده میان شرکای شرکت توسط حکمیت و داوری است.
ماده 26- در باب موضوعاتی که در اساسنامه ی شرکت با مسئولیت محدود به آن ها اشاره ای نشده است.براساس قانون تجارت و دیگر مقررات موضوعه عمل خواهد شد.
ماده 27- این اساسنامه در 27 ماده و 4 تبصره تنظیم و به امضای تمامی موسسین شرکت به نام های ذیل رسید و کلیه ی اوراق آن امضاء شد.
نام های موسسین:…..
دیدگاهی یافت نشد