توضیحی در باب سهام دارای حق رای
سهام در حقیقت به معنای برگ رسید بوده و مبلغی از سرمایه یک کارخانه یا شرکت است.در واقع معنای لغوی سهم بهره،نصیب و حظ است.سهام به معنای بهره مشارکت در هر نوع مشارکت و دارایی مشترک است و همچنین به معنای بهره شریک در مال مشترک و سندی است که مالکیت بهره معین در شرکت تجاری به نام شرکت سهامی را حکایت کند و صاحب سهم از کلیه مزایای معین شده در اساسنامه شرکت استفاده می نماید.در مقررات مختلف در خصوص تشکیل مجامع عمومی و از جمله مواد 84 و 87 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 به “سهامی که حق رای دارند” اشاره شده است.عبارت فوق این پرسش را به وجود می آورد که آیا در نظام حقوقی ایران سهام بدون حق رای نیز وجود دارد؟با بررسی مقررات مختلف لایحه اصلاحی قانون تجارت مصوب سال 1347 شرایطی را می بینیم که متضمن نداشتن حق رای برای بعضی از سهام داران هستند.این موارد را می توان این گونه توضیح داد :
اول،در زمان تاسیس شرکت،ممکن است در اساسنامه حداقل تعداد سهام دارای حق رای مشخص شده باشد.این امر بدین مفهوم است که به طور مثال برای هر پنج سهم یک رای وجود دارد.
تبصره ماده 75 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 این گونه می گوید : ” در مجمع عمومی موسس هر سهم دارای یک رای خواهد بود “.در صورتی که در سایر مجامع عمومی این قانون برقرار بود،قانون گذار میبایست به آن تصریح و یا حکم تبصره بالا را با عبارت مناسبی مانند : ” در کلیه مجامع عمومی هر سهم دارای یک رای خواهد بود “،به دیگر مجامع عمومی گسترش می یابد.بنابراین با توجه به تحلیل فوق،سکوت قانون گذار در این مورد را بید تجویز تعیین بیشتر از یک سهم برای یک رای به حساب آورد.همچنین،در بند 11 ماده 9 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 ناظر به مندرجات اعلامیه پذیره نویسی ” ذکر حداقل تعداد سهامی که هنگام پذیره نویسی باید توسط پذیره نویس تعهد شود “،نشان دهنده امکان قید حداقل سهام دارای حق رای در اساسنامه است،همچنین می توان از بخش اول ماده 114 این برداشت را کرد که :
” مدیران باید تعداد سهامی که اساسنامه شرکت مقرر کرده است را داشته باشند.این تعداد سهام نباید از تعداد سهامی که به موجب اساسنامه،جهت دادن رای در مجامع عمومی لازم است کمتر باشد “.
با توجه به آخرین بخش ماده فوق،می توان به سهولت به امکان پیش بینی یک یا بیش از یک سهم با یک رای در اساسنامه پی برد.دومین مورد از سهام محروم از حق رای در مواردی است که سهامداران شرکت مبلغ تعهد سهام را در زمان مشخص نپرداخته باشند.در این صورت،براساس ماده 37 لایحه اصلاحی قانون تجارت،” حق حضور و رای در مجامع عمومی صاحبان سهام شرکت را نخواهند داشت و در احتساب حد نصاب تشکیل مجامع عمومی تعداد این گونه سهام از کل تعداد سهام شرکت کسر خواهد شد “.
یکی دیگر از موارد عدم حق رای برای سهام،در ارتباط با تبدیل سهام است،که طبق آن در صورتی که سهامداری براساس مقررات موجود در خصوص تبدیل سهام از بانام به بی نام و بالعکس،سهام خود را در زمان مشخص شده عوض نکرده باشد،مشمول محرومیت مذکور خواهد شد.ماده 49 لایحه اصلاحی قانون تجارت صریحاً حکمی داده است که براساس آن : ” دارندگان سهامی که طبق مواد فوق سهام خود را تعویض ننموده باشند نسبت به آن سهام حق حضور و رای در مجامع عمومی صاحبان سهام را نخواهند داشت “.
در خصوص امکان شناسایی حق رای برای دارندگان پاره سهم به وسیله دادن نمایندگی به یکی از دارندگان این نوع سهام،اگرچه حقوقدانان ایرانی و مرجع ثبت شرکت ها چنین امکانی را به رسمیت شناخته اند،اما به نظر می رسد حق رای ناشی از مالکیت بر سهام بوده و نمی توان به وسیله معین کردن نماینده ای از بین دارندگان متعدد پاره سهم ها حق رای ایجاد کرده و دادن نمایندگی ایراد مالکیت متعدد بر یک سهم را رفع نمی کند.
شما می توانید برای انجام کلیه امور ثبتی به موسسه ثبت شرکت کریم خان مراجعه نموده و تمامی امور مربوطه را به واسطه این موسسه در کمترین زمان انجام دهید.
دیدگاهی یافت نشد