بر اساس قانون ثبت علائم تجاری،ثبت کدام یک از علائم اجباری می باشد؟

ثبت علائم تجاری

مطابق با تبصره 1 قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات که در اول تیرماه 1310 به تصویب رسیده است، ثبت علائم تجاری در ایران به صورت اختیاری می باشد، به جز در مواردی که دولت ثبت آن را اجباری نماید. بنابراین، بر اساس آئین نامه ی آن ثبت علامت تجاری اجباری نیست. اگر می خواهید بدانید که بر اساس قانون، ثبت کدام یک از علائم تجاری اجباری می باشد تا انتهای این نوشتار با ثبت شرکت کریمخان همراه باشید.

یعنی چنانچه کسی برای کالا یا محصول خود علامتی را انتخاب کرد و بدون اینکه آن را ثبت نماید، علامت را مورد استفاده قرار داد، قانون او را مجبور به ثبت علامت نمی کند. اما ماده ی 2 اضافه می نماید که: “حق استفاده ی انحصاری علامت تجاری صرفا برای کسی شناخته خواهد شد که علامت تجاری خود را ثبت نموده باشد”.

بنابراین، جهت تمایز محصولات تجاری و صنعتی کارخانجات مشابه از یکدیگر می بایست به ناچار علامت، مارک، آرم، نشانه و نام مخصوص خود را داشته باشند تا باعث تفاوت آن ها با کالاهای مشابه در بازار مشخص شود، و مشتری و مصرف کننده بتوانند به راحتی آن ها را از یکدیگر تشخیص دهند.

به نحوی که، اگر بنا شود که افراد دیگری اجناس تقلیدی را که فاقد خصوصیات جنس اصلی می باشند به مشتریان بدهند موجب می شود اعتماد و اطمینان مصرف کنندگان نسبت به آن جنس از بین برود. که در این صورت علاوه بر ضرر کردن سازندگان آن جنس، مصرف کنندگان آن نیز فریب خورده و شیادان و سودجویان از شهرت آن علامت تجاری سوء استفاده نموده و کالای بد را به جای کالای خوب تحویل مشتریان می دهند.

این موضوع علی الخصوص در رابطه با مواد دارویی و خوراکی و لوازم آرایشی و بهداشتی که با سلامتی و بهداشت جامعه مرتبط است بسیار خطرناک می باشد. بدین ترتیب قانونگذار، ثبت بعضی از علائم تجاری را اجباری نموده است. در این مطلب قصد داریم تا به بررسی این علائم تجاری بپردازیم.

خاطر نشان می شویم در صورتی که نیازمند هر گونه مشاوره در رابطه با این موضوع می باشید، می توانید با مشاوران کارآزموده ما در ثبت شرکت کریم خان تماس حاصل فرمایید.

بر اساس مصوبه اردیبهشت ماه 1328، هیات وزیران ثبت علائمی را که به اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی مربوط می باشد اجباری نموده است، که در ادامه آن ها را بیان نموده ایم.

ثبت علائم تجاری اجباری بر اساس قانون مذکور

1. داروهای اختصاصی که به صورت طبی یا بیطاری ( دام پزشکی ) مورد استفاده می باشند، که با نسخه پزشک یا بدون آن نیز استعمال می گردد.
2. مواد غذایی که در پوشش و یا ظروف و به نام مشخصی باشند، از قبیل کنسرو مواد غذایی، آردهای مخصوص، چای های مختلف، کاکائو، شکلات، آبنبات، پنیر، شیر، مربا، ترشی، کره و روغن های مختلف و غیره.
3. آب های معدنی یا گازدار، شربت، آب های میوه و انواع نوشابه ها که تحت عنوان و ظروف مشخصی برای فروش گذارده می شوند.
4. لوازم آرایش و وجاهت که برای استفاده ی مستقیم بر روی بدن انسان مورد استفاده قرار می گیرد، همانند صابون، خمیر، پودر، محلول عطریات، ادکلن و غیره.

اجناس بالا اعم از آنکه در داخله ایران ساخته یا در خارجه ساخته و وارد کشور شود و در بازار تحت نام مشخصی که بر روی برچسب آن زده می شود به معرض فروش قرار گیرد ، می بایست دارای علامت صنعتی یا تجاری باشد که به ثبت رسیده اند و لازم است نکاتی بر روی برچسب تصریح گردد، که ثبت شرکت کریمخان در ذیل آن ها را بیان نموده است:

الف- نام تجاری و آدرس سازنده ی جنس با قید نام کشور مبدا
ب- شماره ی ثبت در ایران
ج- شماره و تاریخ اجازه ی وزارت بهداری در رابطه با ساخت یا توزیع جنس در ایران